Toespraak minister-president tijdens lunch met president van Brazilië

(De toespraak is in het Engels gehouden)

Majesteit, Koninklijke Hoogheden, mijnheer de President, mevrouw Lula da Silva, excellenties, dames en heren,

Met veel genoegen heet ik u beiden, mijnheer de President en mevrouw Lula da Silva, namens de Nederlandse regering welkom in Den Haag. Ik bewaar goede herinneringen aan onze laatste ontmoeting, mijnheer de President, vorig jaar in Lissabon tijdens de EU-Brazilië-top. Ik ben verheugd u nu op Nederlandse bodem te mogen ontvangen. Uw bezoek is een goede gelegenheid om de vriendschappelijke banden tussen Brazilië en Nederland verder te versterken.

In zijn bekende roman 'Brazilië, Brazilië' beschrijft João Ubaldo Ribeiro zijn vaderland als een land met een vrolijk, goedhartig en muzikaal volk dat een beroemd talent heeft voor het vinden van oplossingen.

Een treffende typering. Optimisme en oplossingsgerichtheid horen bij Brazilië. Ik ben er van overtuigd dat deze eigenschappen Brazilië in de toekomst veel goeds kunnen brengen. In uw land ligt een enorme rijkdom besloten. Brazilië heeft letterlijk en figuurlijk goud in handen: met een unieke en uitgestrekte flora en fauna, met natuurlijke grondstoffen, met een ideale ligging, met een stabiele bestuurlijke situatie en niet te vergeten met een jonge, optimistische bevolking. Van uw optimistische mentaliteit kunnen we hier in Nederland soms nog wat leren!

Brazilië heeft alles in huis om zijn rol als wereldspeler van formaat verder uit te bouwen, zowel politiek als economisch. Niet alleen voor Zuid-Amerika is een sterk en zelfbewust Brazilië van belang. Ook de wereld is gebaat bij een prominente Braziliaanse rol.

U investeert in versnelling van de economische groei. Dat is precies wat nodig is om de toekomst met vertrouwen tegemoet te kunnen zien. U investeert in internationale samenwerking. Ook daar is grote behoefte aan, omdat alleen goede samenwerking tussen Noord en Zuid, Oost en West de wereld duurzamer, veiliger en socialer maakt.

Mijnheer de President,

Nederland heeft grote waardering voor uw persoonlijke inzet bij het uitbannen van honger en armoede in de wereld. Zoals u in 2006 zelf terecht aangaf: "Where there is hunger there is no hope. There is only desolation and pain. Hunger nurtures violence and fanaticism. A world where people starve will never be safe." Het uitbannen van honger is een noodzakelijke maar moeilijke strijd. Een strijd die we alleen samen kunnen winnen. Een strijd waarbij u Nederland onvermoeibaar aan uw zijde vindt.

Brazilië en Nederland weten elkaar ook op andere terreinen goed te vinden. Zo is Nederland na de Verenigde Staten de grootste investeerder in uw land. Ik noem eveneens de vele jonge Brazilianen die met een beurs van de Braziliaanse overheid studeren aan de universiteit in Wageningen.

De contacten zijn dus goed, maar we kunnen deze op een aantal terreinen intensiveren. In ons beider belang. Braziliaans optimisme en Nederlandse nuchterheid, dat is een ijzersterke combinatie! Ik denk aan nauwere samenwerking op het gebied van verduurzaming van biobrandstoffen. Ik denk aan de waterbouw, maar ik denk ook aan de landbouw, een sector die in onze beide economieën een prominente plaats inneemt.

Een prominente plaats is in zowel de Braziliaanse, als de Nederlandse samenleving weggelegd voor voetbal. Helaas moet ik constateren dat de voetbalgeschiedenis ons leert dat de Oranje leeuwen het toch vaak afleggen tegen de gele kanaries. Ik wil u daarmee complimenteren, maar ik wil er wel direct iets aan toevoegen: wij leggen ons hier zeker niet bij neer! De leeuw blijft zoeken naar een manier om die kanarie te vangen.

Mijnheer de President,

Ik wil tot besluit graag een toost uitbrengen. Op de nauwe banden tussen Brazilië en Nederland, op de toekomst van uw land en uw volk, en op uw gezondheid, mijnheer de President en mevrouw Lula da Silva!