Toespraak staatssecretaris Gunay Uslu bij de onthulling van het beeld 'Moments Contained'

Toespraak | 02-06-2023

Het gesproken woord geldt! 

Goedemiddag allemaal.

De handen in de zakken, de voeten stevig op de grond. Ze leunt iets meer op haar linkerbeen, en kijkt met een open blik Rotterdam in. Tenminste, dat doet ze straks, als het beeld Moments Contained is onthuld. Het is een levensgroot werk – van bijna vier meter. En toch voel ik me met haar verbonden.

Dat is ook de kracht van kunst: je gaat altijd op zoek naar herkenning, naar een stukje van jezelf. En dat begint voor mij bij de houding. Die handen in de zakken, ze even laten rusten op een veilige plek. Ik sta zelf ook vaak zo.

Ze is ook een vrouw van kleur. Die zijn niet vaak de muze voor een kunstenaar. Maker Thomas J Price stelt dit ter discussie: wie laten we zien? Wie vinden we belangrijk genoeg om zo groot af te beelden? Het beeld laat zien dat dat ook een vrouw op haar Nikes kan zijn, met een joggingbroek aan.

Ik ben ontzettend benieuwd naar de reacties die zij zal uitlokken. Als je straks voor haar stilstaat, als je Rotterdam Centraal uitloopt. Misschien gun je haar nog een tweede, aandachtigere blik. Waardoor je kunt zien dat ze toch niet heel ontspannen is. Dat verraden de gebalde vuisten in haar zakken. Wat zou ze zien? Staat ze op het punt om haar zelfbeheersing kwijt te raken?

Het zijn vragen die je jezelf kunt stellen. Dat is het mooie aan kunst. Kunst vraagt om een reactie, daagt ons uit. Het kan zijn dat je het beeld prachtig vindt, en nader gaat inspecteren. Of dat het je niks doet, en je er snel omheen loopt.

Maar je vormt straks sowieso een mening over het beeld. En die kan lijnrecht tegenover die van een ander staan: een familielid, vriend of kennis. En dat kan schuren. Maar het bijzondere is, dat je het vervolgens toch met elkaar hebt over wat een beeld met je doet. Over hoe je het werk beleeft. Er ontstaat discussie.

Net zoals ruim twintig jaar geleden, toen iets verderop het beeld Santa Claus van de Amerikaanse beeldhouwer Paul McCarthy werd geplaatst. Ik laat de bijnaam van dit beeld maar even achterwege. Ook dit werk riep veel reacties op. Je vindt het mooi of niet, maar het doet wel iets met je. Je vormt je eigen mening.

Ik ben echt heel benieuwd wat Moments Contained gaat oproepen bij jullie, en bij alle mensen die er dagelijks langs lopen. Eén ding is zeker: dit beeld is straks onlosmakelijk aan Rotterdam verbonden, dankzij stichting Droom en Daad. En als je Rotterdam Centraal uitloopt, staat Moments Contained klaar om iedereen welkom te heten.

Alsof de stad er een nieuwe inwoner bij heeft gekregen. Een gastvrouw, die trouw op haar post staat.

En dat hopelijk heel lang mag doen.  

Dank u wel!