Toespraak van minister-president Mark Rutte bij de herdenking van Bas van der Vlies

Toespraak | 23-11-2021

Mevrouw de Voorzitter,

Toen Bas van der Vlies in 2010 na bijna drie decennia afscheid nam als Kamerlid zei hij in een afscheidsinterview: ‘Je moet politiek bedrijven op een manier die respect uitstraalt en waardig is.’
Ik denk dat iedereen die hem in dit huis meemaakte, Van der Vlies daar zelf in zal herkennen.
Bij mij persoonlijk kwamen na het bericht van zijn overlijden in ieder geval meteen woorden boven als beschaving, kalmte en gezag.
En beginselvastheid natuurlijk.

De laatste woorden waarmee hij afscheid nam van deze Kamer waren:  ‘Soli Deo Gloria’ – alleen aan God de eer.
Drie woorden waarin hij zelf zijn hele wezen samenvatte.
Waar hij voor stond.
Waar hij ten diepste in geloofde.
En waar hij zijn leven lang hartstochtelijk van bleef getuigen.
Zo ook in die laatste, indrukwekkende afscheidstoespraak, die een collega-Kamerlid van meer linkse signatuur verleidde tot de volgende tweet: ‘Even was het parlement de kerk waarin Kamerlid Van der Vlies tot ons preekte. We vergeven hem deze subtiele doorkruising van kerk en staat.’

Beginselvast betekende in het geval van Bas van der Vlies overigens zeker niet star of kleingeestig.
Integendeel, ook mensen met wie hij het inhoudelijk hartgrondig oneens was, konden rekenen op zijn hartelijke en behulpzame benadering.
Principieel?
Jazeker!
Strijdbaar?
Zonder meer!
Maar absoluut geen scherpslijper.
Zo heeft hij als zeer ervaren Kamerlid  ook buiten zijn eigen fractie om menig collega van advies gediend en bemoedigd.
Als mensen bij hem aanklopten, hielp hij.
Dan deed partijkleur er niet toe.
En ook daarom was het gewoon heel moeilijk hem niet sympathiek te vinden.

Dat had natuurlijk ook alles te maken met zijn mildheid op het persoonlijke vlak en zijn veelgeroemde gevoel voor humor.
En terecht, want boven dat ernstige, driedelige donkere pak stonden soms ineens een paar pretogen, die dan meestal een kwinkslag of een gevatte opmerking aankondigden.
Zoals die ene keer toen een journalist Van der Vlies uit de tent probeerde te lokken met de vraag hoe hij langs de snelwegreclames voor een bepaald merk ondergoed reed.
Het antwoord kwam meteen.
‘Vooral goed op het verkeer blijven letten’, zei hij.

Mevrouw de Voorzitter, Bas van der Vlies werkte en leefde in de diepe overtuiging dat ons bestaan hier en het leven na de dood volledig in Gods handen zijn.
En in dat onwankelbare vertrouwen is hij ook gestorven.
Geconfronteerd met de stelling dat in onze tijd nog maar weinig mensen in een hiernamaals geloven, zei hij ooit: 'Maar daar vergissen ze zich dan grandioos in. En daar zullen we met z'n allen achter komen ook.'
Om die zekerheid mogen we hem vandaag benijden.

Namens het kabinet wens ik zijn familie, zijn partijvrienden en iedereen die hem lief was alle kracht toe bij de verwerking van dit grote verlies.