Toespraak van minister Van Engelshoven bij uitreiking Nederlandse Muziekprijs, op 12 juni 2021
Minister Van Engelshoven sprak tijdens de uitreiking van de Nederlandse Muziekprijs, aan Sebastiaan Kemner, op 12 juni 2021.
Beste mensen,
Wat een bijzondere avond. Heel speciaal om hier nu met u in deze zaal te zitten. ’t Is genieten geblazen.En niet alleen hier.
Met theaters, concertzalen, bioscopen en musea weer open, denk ik ook aan al die anderen die de afgelopen dagen de magie van cultuur weer intenser hebben mogen ervaren.Wat hebben we het gemist.
Helaas is het culturele aanbod niet van vandaag op morgen hersteld. En waar de één in het heetst van de crisis overeind bleef, geldt dat niet voor de ander. Veel organisaties en professionals in de sector hebben het zwaar.
Dat weet ik ook. Bijzondere momenten als vanavond, weer met 250 mensen bijeen, geven aan dat we op de weg terug zijn. Een avond als deze helpt ook om, samen met de steun van de overheid en de vastberadenheid in de sector, de moed er in te houden. Want in deze zaal moeten natuurlijk gauw weer de reguliere 2200 mensen zitten.
Wat betreft de Nederlandse Muziekprijs, is vanavond ook bijzonder.
We hebben een laureaat in ons midden die eind vorig jaar al volop in de aandacht stond, toen bekend werd dat hij het traject van de prijs goed had doorlopen.
Vanavond reiken we de prijs daadwerkelijk uit, en we doen dat bijna weer op de manier zoals we gewend zijn.
Meneer Kemner, Sebastiaan,
De Nederlandse Muziekprijs is één van de staatsprijzen die je als minister van Cultuur mag uitreiken.
En als je geluk hebt, zoals ik dat had, komt het meerdere keren tijdens een ministerschap voor.
Het is telkens een prachtige eer om me te mogen verdiepen in de laureaten.
In jouw geval heb ik iets langer de tijd gehad om je werk te beluisteren en bestuderen.
Nu mag ik je dan eindelijk toespreken, en ik doe dat met veel bewondering.
Bewondering voor je werk, je visie en je persoonlijkheid.
Ik pak straks dan ook het juryrapport erbij. Want dat staat vol citaten waar je van gaat blozen.
Maar eerst kort aandacht voor wat mij zelf opviel.
Jouw loopbaan als musicus is een fantastische mix tussen spelen, experiment, én een nauwgezette studie van wat muziek betekent.
Je studeerde af in Oxford. Toen ik je thesis open sloeg, viel m’n oog op een citaat van John Cage. Het zijn drie regels, ik lees ze even voor:
‘Waar we ook zijn, overal horen we geluid.
Negeren we dit, dan verontrust het ons.
Luisteren we er naar, dan vinden we het fascinerend.’
Het citaat sluit natuurlijk aan bij het onderzoek dat je deed.
Toch bleven de woorden van Cage ook in m’n gedachten hangen, denkend aan wat jij en al die andere makers in de culturele sector betekenen. Voor mij, als liefhebber. Voor het publiek als geheel. En voor onze samenleving.
Het is tijdens de coronacrisis nog maar eens duidelijk geworden hoezeer we hechten aan de inspiratie en de intuïties van makers zoals jij.
Sterker nog, de kwaliteit van een samenleving wordt in mijn ogen bepaald door wat er op cultureel vlak mogelijk is, en gemaakt wordt.
Niet alleen zijn we van musici, acteurs, schilders, en al die andere kunstenaars afhankelijk voor ons vermaak en genot, wat zij teweegbrengen is eenvoudigweg onmisbaar voor onze ontwikkeling.
Ze tonen ons wat we zonder hen niet zien.
Ze laten ons voelen waar we nog onbekend mee waren.
En… dan kom ik weer bij jou, Sebastiaan: je wilt ons laten horen wat we nooit eerder hoorden. Je helpt ons fascineren.
Je hebt er zelfs, expliciet, jouw persoonlijke missie van gemaakt, las ik in je scriptie, om mensen te overtuigen van de schoonheid en de kracht van muziek van deze tijd.
Beste Sebastiaan,
Waar we het werk van al die verschillende makers in ons land nodig hebben om ons als samenleving te ontwikkelen, is het juist jouw persoonlijke ontwikkeling die centraal heeft gestaan in het traject van de Nederlandse Muziekprijs.
Daarom is dit ook zo’n mooie prijs. Hij staat symbool voor de weg die één maker is gegaan – om ons allemaal te raken en te boeien.
Het is je gelukt, oordeelt de jury.
Ik kreeg in aanloop naar vanavond hun rapport in handen, een document vol ontzag. Ik lees een paar treffende citaten aan je voor.
Één.
‘Via Kemner wordt de trombone een fontein van kleuren.’
Twee.
‘De leden van de commissie […] zijn zeer lovend over het brede scala aan klanken en karakters dat Kemner weet voor te toveren.’
Drie.
‘Hij ontstijgt het bespelen van zijn trombone in doordachte en spannende programma’s.’
En tot slot, citaat nummer vier.
‘De commissie vindt Sebastiaan Kemner een voorbeeldige ambassadeur voor zijn instrument. Zij kijkt met grote belangstelling uit naar zijn toekomstige projecten.’
Ze zijn niet de enige.
Ook ik ben heel nieuwsgierig naar jouw plannen voor de toekomst.
De Nederlandse Muziekprijs is bedoeld om waardering uit te spreken aan iemand met uitzonderlijk talent, die op een belangrijk kruispunt staat, op weg naar een internationale carrière.
Wie jouw hele CV en het juryrapport leest, ziet dat je al regelmatig buiten onze landsgrenzen van je laat horen.
Ik heb er alle vertrouwen in dat deze prijs je gaat helpen bij een volgende stap in je muzikale loopbaan.
Hierbij feliciteer ik je van harte met de Nederlandse Muziekprijs. En ik wens je heel veel succes in de toekomst.
Dank u wel.