Toespraak minister Van Nieuwenhuizen bij Opening Verkeersveiligheidscongres 2020
“Dit is het laatste NVVC in deze kabinetsperiode. Het 2-jaarlijkse landelijke congres waar alle partijen die zich vol overgave inzetten voor verkeersveiligheid, elkaar treffen. Graag had ik u in meer nabijheid voor de afgelopen jaren willen bedanken. Want ik ben blij dat we het samen doen.”
Dat zegt minister Van Nieuwenhuizen donderdag 26 november 2020 bij de Opening van het digitale Nationaal Verkeersveiligheidscongres 2020.
Dames en heren,
Goed dat u er allemaal bent! Online – we weten sinds een half jaar dat de virtuele mogelijkheden haast oneindig zijn. Dus ik heb er alle vertrouwen in dat ook dit een prachtig congres gaat worden.
Maar… er zijn ook beperkingen. Ik had u bijvoorbeeld willen vragen of u de naam Mary Ward kent. En dan had ik in de zaal vingers geteld. Nu zal ik het zelf moeten doen.
Mary Ward was een Ierse wetenschapper die tijdens haar leven haar sporen verdiende als astronoom, microscopist en kunstenaar. Maar dat is – helaas – niet waardoor ze bekend werd en bleef. Ze was ook het eerste bekende slachtoffer van een auto-ongeluk: in 1869 viel ze van een met stoom aangedreven auto en kwam onder de wielen. Ze was pas 42 jaar.
Auto’s waren toen nog zeldzaam, zeker vóór de uitvinding van de verbrandingsmotor. Intussen staat de teller in ons land op 8,5 miljoen auto’s, in alle soorten en maten. En dan zijn er nog de miljoenen andere voertuigen: fietsen, brommers en motoren, steeds meer verschillende licht elektrische voertuigen. Voertuigen die ons mobiel maken. En dat vinden we belangrijk, blijkt ook de afgelopen maanden maar weer: thuisblijven is een uitdaging!
Maar al die voertuigen en al die bewegingen maken ook dat we vorig jaar 661 verkeersdoden telden. 661 te veel. Vorige week vertelde SGP-Kamerlid Chris Stoffer me over een aangrijpende ervaring in zijn woonplaats Elspeet. Door een tragisch ongeval verloor een gezin jaren geleden een dochter. Recent, weer bij een ongeval, verloren ze hun kleinzoon. Daar ken ik geen woorden voor.
Dit soort vreselijke ervaringen is waarom ik bij mijn aantreden in 2017 verkeersveiligheid als absolute topprioriteit heb gekozen. U en ik zijn keihard aan het werk gegaan om de stijgende trend te keren. Want dat ‘aanpakken’, het thema van vandaag, doen we samen. Samen met gemeenten, provincies en vervoersregio’s. Samen met politie en justitie. Samen met maatschappelijke organisaties, kennisinstituten, werkgevers en verzekeraars. Van ANWB, SWOV en CROW en tot VVN, TeamAlert en de Fietsersbond. Samen met u dus.
Wellicht weet u dat ik vorige week een internationale prijs heb gewonnen. De Woman of the Year Award van het International Road Forum. Ik heb hem aan u opgedragen, want we doen dit echt allemaal samen!
Ik hoef u niet te noemen wat we de afgelopen jaren allemaal voor elkaar hebben gebracht. Dat weet u, daar heeft u zelf heel hard aan meegewerkt. De laatste nieuwe loten aan de tak zijn de jongerencampagne van TeamAlert: ‘Rij Ballonvrij’ en de Rij Bewust Test van het CBR en Veilig Verkeer Nederland. We weten elkaar te vinden en dat is het halve werk.
Daarnaast is er geld. Met het Strategisch Plan Verkeersveiligheid investeer ik tot 2030 500 miljoen euro om lokale wegen en fietspaden veiliger te maken. Samen met gemeenten en provincies. Ieder voor 50%, dus samen goed voor een miljard euro. We hebben meer dan 200 aanvragen ontvangen; ik heb het plafond van de subsidieregeling daarom flink verhoogd. Stevig geld voor stevige stappen!
Dat het denken en samenwerken in volle gang is, bewijst u vandaag in de talloze presentaties, workshops en side-events. Inspireer elkaar, versnel en breng het verder!
Vorige week publiceerde Veilig Verkeer Nederland een interessant onderzoek. Daaruit bleek dat Nederlanders zich steeds veiliger voelen in het verkeer: 78% tegenover 75% vorig jaar. Het zou kunnen dat dat door corona komt: het was dit jaar immers een stuk rustiger op straat.
Maar wat ik vooral interessant vind is dat mensen locaties vermijden, plekken die ze onveilig vinden: bijna de helft van de mensen neemt wel eens een andere route vanwege de veiligheid. En dat vooral fietsers zonder licht, bumperkleven en telefoongebruik in het verkeer mensen een onveilig gevoel geven. Niet voor niets zijn dat de onderwerpen waar wij de afgelopen jaren onze pijlen op richten.
Dames en heren, ik rond af. Dit is het laatste NVVC in deze kabinetsperiode. Het 2-jaarlijkse landelijke congres waar alle partijen die zich vol overgave inzetten voor verkeersveiligheid, elkaar treffen. Graag had ik u in meer nabijheid voor de afgelopen jaren willen bedanken. Want ik ben blij dat we het samen doen.
Vorig jaar zagen we een kleine daling in het aantal verkeersdoden. Een heel klein, heel voorzichtig stapje in de goede richting. We hebben nog een lange en moeilijke weg te gaan; een weg die we samen moeten bewandelen.
Mary Ward was een veelbelovend astronoom, microscopist en kunstenaar. Alle mensen na haar die in het verkeer hun leven lieten, hadden ook talenten. Maar ze waren eerst en vooral iemands naaste, iemands geliefde. Daar doen we het voor.
Dank u wel.