Toespraak Cora van Nieuwenhuizen, minister van Infrastructuur en Waterstaat, Openingshandeling verdieping Nieuwe Waterweg
“Groot is in deze branche niet alleen een erekwestie. Groot is voor veel bedrijven een zaak van overleven in een moordende mondiale concurrentiestrijd. Dat geldt zeker ook voor een wereldhaven als Rotterdam.”
Dat zegt minister Van Nieuwenhuizen donderdag 3 oktober 2019 bij de opening van de Verdieping van de Nieuwe Waterweg.
Dames en heren,
Ja, wat kan ik hier nog aan toevoegen? Dit project valt het best te omschrijven als ‘groot, groter, grootst’. We hebben het over de Aframax, de Suezmax, de Panamax – max, max, max. Stuk voor stuk mammoetschepen die goedkoper varen, duurzamer varen en veiliger varen.
Groot is in deze branche niet alleen een erekwestie. Groot is voor veel bedrijven een zaak van overleven in een moordende mondiale concurrentiestrijd. Dat geldt zeker ook voor een wereldhaven als Rotterdam. Daarom legden we de Eerste en Tweede Maasvlakte aan. Daarom verbreedden we het Breeddiep. En daarom verdiepten we de Nieuwe Waterweg en de Botlek.
Want het gaat wel ergens om. Op dit kleine stukje Nederland verdienen we dik 3 procent van ons nationale inkomen. 150.000 mensen, 150.000 gezinnen, verdienen hier hun boterham. De grootste haven van Europa, de internationale Gateway to Europe... Daar ben ik als inwoner van deze stad toch altijd wel MAXimaal trots op!
Dames en heren,
We staan hier in de voetsporen van onze voorvaderen. De geschiedenis herhaalt zich. De reden van de aanleg van de Nieuwe Waterweg in 1872 was namelijk exact dezelfde. Rotterdam was ook toen al één van de grootste havensteden. Ook toen al werden de schepen groter en groter en werd het steeds moeilijker om de haven te bereiken.
Koning Willem III wilde met de Nieuwe Waterweg het verval van de Rotterdamse haven tegengaan. Doel bereikt, zou ik zeggen! Op dit moment zijn we de negende haven van de wereld. En als je met de groten wilt meedoen, moet je met je tijd mee. Dat is wat we vandaag doen...
Slechts 3 jaar na het actieplan van Rein Willems is het werk klaar – er zijn projecten die er langer over doen… En daar zijn we natuurlijk allemaal heel blij mee! Een prestatie van formaat!
Want het was niet vanzelfsprekend. Als er ruim 130.000 schepen per jaar langs je heen varen… Als zout zeewater niet in de waterleiding mag komen… Als levering van stroom, gas en telecom via kabels en leidingen op de bodem niet onderbroken mag worden… En scheepswrakken en explosieven eerst veilig moeten worden opgeruimd...
Er zijn nog losse eindjes, ik wil daar niet aan voorbijgaan. Vooral het verwijderen en omleggen van kabels en leidingen vergt meer tijd en geld dan we vooraf dachten. De nieuwe regelgeving rond de PFAS, toxische niet-afbreekbare chemische stoffen, geeft oponthoud. We zijn daarover met de branche in gesprek en zoeken met elkaar naar oplossingen voor de knelpunten waar we nu tegenaan lopen.
Maar de schepen kunnen varen. Sterker, de winkel bleef open tijdens de verbouwing, de eerste MAX-schepen hebben hun lading al gelost.
In het kleine Nederland hangt alles met alles samen. En wat ik mooi vind aan dit project: alles werkt ook met alles samen! Niet eerder was de samenwerking tussen het Havenbedrijf en Rijkswaterstaat zo innig. Samen in één projectteam. En het ging goed, we vulden en voelden elkaar goed aan. Wij nemen verantwoordelijkheid voor de openbaar toegankelijke hoofdvaarweg, het Havenbedrijf voor de havenbekkens. Het liep naadloos in elkaar over.
Maar ook de waterschappen waren vanaf het begin betrokken. Want als je de poort groter maakt, komt er meer zout water binnen. En dat lusten we niet. Dat mag niet uit de kraan komen, noch op de akkers.
En dan waren er nog de bedrijven. De baggeraars uiteraard, Boskalis en Van der Kamp. De eigenaren van de kabels en leidingen. En de bedrijven in het Botlekgebied. Drie terminals zijn al klaar om van de nieuwe diepgang gebruik te maken. En verdere investeringen volgen! Als minister van Infrastructuur mag je veel business cases inzien, maar zo’n gezonde als deze zie je niet vaak…
Dames en heren,
Toen ik hier anderhalf jaar geleden was voor het startschot, zei ik: klaar is het nooit. Ik kan niet voorspellen of er grenzen zijn aan de maat van schepen. Wat ik u wel kan voorspellen, is dat we middenin een transitie zitten waarbij duurzaamheid de komende decennia centraal staat. Ook voor de scheepvaart.
De sector zal haar steentje moeten bijdragen. En gelukkig zie ik al mooie voorbeelden, die we ook in onze Green Deal hebben onderstreept. Ik durf de voorspelling wel aan dat de schepen die straks door de Nieuwe Waterweg varen, schoner zijn. Want alleen zo behouden en versterken we onze wereldwijde koppositie als innovatieve scheepvaartnatie.
Kortom, niet alleen meer max, max, max. Maar ook duurzaam, duurzaam, duurzaam. En dat zal hopelijk ook gaan gelden voor de ladingen van onze schepen.
Dank u wel.