Boswachter Erik de Jonge strijdt tegen drugsafval in de natuur
Boswachter Erik de Jonge van Brabants Landschap vindt honderden keren per jaar drugsafval in het beschermde natuurgebied dat hij samen met collega’s beheert. Het gaat dan om plastic bakken waarin hennepstekken hebben gezeten, kartonnen dozen die tl-lampen verpakten en blauwe plastic vaten met chemisch restafval van xtc-productie. Het wordt achteloos uit auto’s en bestelbussen gegooid en geladen.
TEGEN DE HOND: Ga je mee Jack? Kom!
Mijn naam is Erik de Jonge en ik ben boswachter voor Brabants Landschap hier in West-Brabant. Ik houd me bezig met beheer, voorlichting, handhaving en dat soort dingen.
We hebben te maken met wildcrossen, stroperij, wildkamperen, illegaal dingen uit het bos halen, hout-diefstal, noem maar op.
Maar waar we, zeker hier in Brabant, steeds meer mee te maken hebben, zijn drugsgerelateerde dingen. We komen steeds meer drugsafval tegen. Alleen ik al honderden keren per jaar hennepafval. Tientallen keren per jaar synthetische drugs afval. Maar ook asbest, andere troep, dealen en alles wat er omheen hangt.
Dit soort plekken zijn hele donkere verlaten weggetjes 's avonds. Waar je heel makkelijk even in tien seconden, hop hop, een paar zakken uit de auto gooit. En dan ben je ervan af. Wat je hier kunt zien, is dat er recent XTC-afval gedumpt is. Er staat nog een lintje. En als je in het water kijkt, zie je nog een paar zanddammen liggen. Hier lagen een stuk of negen hele grote blauwe tonnen. Die zijn naar beneden gegooid en opengeklapt. En het giftige afval stroomde met het water weg. Op zo'n plek moet dan het water vastgehouden worden, zodat het afval niet de stad in stroomt. Want deze waterloop gaat gewoon Bergen op Zoom in. En er moest gewoon metersdiep afgegraven worden. De weg is een week afgesloten geweest. Dat heeft gewoon heel veel impact. En het kost ongelooflijk veel geld.
Bijvoorbeeld echt concrete problemen die het voor ons geeft is op het moment dat het synthetische afval in de natuur ligt dat op zo'n plek alles dood gaat. Dat het in het grondwater komt. Er wordt hier ook drinkwater gewonnen. Dat op het moment dat hier een gezinnetje met kinderen komt om herfstblaadjes te zoeken dat het gewoon zwaar giftig is. En zij daarmee in aanraking kunnen komen. En het gaat puur om egoïstisch geldgewin voor een aantal mensen. En ik kan dat moeilijk verkroppen. Ik vind dat echt heel triest. En ik denk dat dat een probleem is, dat we niet uit de hand mogen laten lopen. Niet verder in ieder geval. En daar kan ik me boos over maken. Daar kan ik me gefrustreerd over maken.
Maar ik wil vooral proberen om dingen te bereiken waardoor we dit probleem kleiner gaan maken. En dan voel ik ook wel een hele sterke uitdaging om me daar volle bak voor in te zetten.