Kinderporno sneller van internet af
Kinderporno moet sneller van internet af. Het aantal meldingen van online seksueel kindermisbruik is enorm toegenomen met de voortschrijdende digitalisering van de samenleving. ICT-bedrijven hebben vandaag in Den Haag afgesproken bij een melding van kinderpornografisch materiaal deze binnen 24 uur te verwijderen. Tegelijkertijd kondigde minister Grapperhaus van Justitie en Veiligheid tijdens deze bijeenkomst aan op te treden tegen bedrijven die niet meewerken aan het verwijderen van online kinderporno.
Online kindermisbruik is één van de meest verwoestende vormen van criminaliteit voor betrokken slachtoffers. Op initiatief van minister Grapperhaus zijn dit jaar 2 ronde tafel-bijeenkomsten georganiseerd met internetbedrijven en telecomproviders. In een brief aan de Tweede Kamer schrijft de minister dat hieruit verschillende publiek-private maatregelen zijn voortgekomen om kinderporno sneller en effectiever van internet te verbannen.
Eén van de maatregelen is de bestuursrechtelijke aanpak van bedrijven die faciliteren of geen energie en technologie willen investeren om kinderporno van hun servers te weren. Uit onderzoek door bureau AKD blijkt dat het juridisch mogelijk is om deze nalatige bedrijven aan te pakken met onder meer bestuursdwang, boetes en in het uiterste geval: door de server plat te leggen. De minister werkt dit nu uit in samenwerking met de publiek-private partners.
Ook wordt met behulp van een monitor van de TU Delft inzichtelijk gemaakt hoe meldingen over kinderpornografisch materiaal worden opgepakt die het Expertisebureau Online Kindermisbruik (EOKM) heeft doorgegeven. Daarmee wordt duidelijk waar en hoe lang de kindermisbruik na een melding nog online staat.
De brancheorganisaties van hostingbedrijven en organisaties in de digitale infrastructuur hebben vandaag afgesproken om bij een melding van kinderpornografisch materiaal deze binnen 24 uur te verwijderen van hun servers. Hiervoor stelt de politie met EOKM een database beschikbaar met hashcodes; unieke cijfercodes die een soort digitale vingerafdrukken vormen van beeldmateriaal. De hashcodes maken het voor de bedrijven mogelijk om een check uit te voeren zonder dat de bijbehorende illegale afbeeldingen en informatie zichtbaar worden.