Toespraak van vice minister-president Lodewijk Asscher bij de herdenking van Van Rossum, oud-fractievoorzitter van de SGP

Toespraak | 29-06-2017

Mevrouw de Voorzitter,

Voor zijn laatste grote toespraak als voorman van zijn partij koos ir. Henk van Rossum in 1986 een Bijbels motto dat hem ook persoonlijk typeerde. ‘Wijk af van het kwade, doe het goede, zoek de vrede en jaag die na’, citeerde hij uit de eerste brief van Petrus.

Hij heeft deze woorden gedurende zijn lange en rijke leven zelf in praktijk gebracht. Dat deed hij door uiterst principieel en Bijbelvast al het kwade af te wijzen dat niet paste bij zijn diepgewortelde overtuigingen. Maar ook door zijn milde gerichtheid op resultaat, consensus en samenwerking – en dat zeker niet alleen in de eigen kring.

De heer Van Rossum koppelde overtuiging aan inhoudelijke kennis en hij hield vast aan het beginsel zonder een scherpslijper te zijn. Velen roemen daarnaast zijn blijmoedigheid, zijn gevoel voor humor en zijn aanstekelijke lach. En al die eigenschappen maakten hem, over partijgrenzen heen, tot een zeer gewaardeerd en gerespecteerd Kamerlid.

De verklaring voor die koppeling tussen beginsel en praktisch resultaat dringt zich op als we de levenswandel van Henk van Rossum overzien. Hij was een zoon van Flakkee en groeide op in een gezin waarvan de vader decennialang actief was in de Staatkundig Gereformeerde Partij van dominee Kersten. Dat was de paplepel van zijn jeugd. Tegelijkertijd was hij een gezaghebbend civiel ingenieur, opgeleid in Delft, met een grote voorliefde voor alles wat met de waterstaat te maken  had. Een man dus, die ook dacht in technische oplossingen. Of zoals oud Kamervoorzitter Dick Dolman ooit over hem schreef: ‘Wat over de akker vloeit, is Gods water, maar hoe het vloeit, daarbij moet de mens een handje helpen.’ Einde citaat. Een prachtige typering.

Die levenshouding is ook herkenbaar in zijn meer algemeen-politieke visie. Voor een diepe kloof tussen beginsel en praktische politiek was in het denken van Henk van Rossum geen plaats. Die twee konden en moesten samengaan, met – dat wel –  een duidelijke onderlinge  hiërarchie. ‘Het is eenvoudiger je uitsluitend te beperken tot getuigenis’ zei hij ooit, ‘maar ik vind dat je je ook moet laten horen over de praktische kanten van de dingen die in het parlement aan de orde komen. Dat doe ik ook. Maar altijd in de volle overtuiging dat er een hogere leiding is, waarvan de overheid zich rekenschap moet geven. Dat staat voor mij altijd voorop.’ Einde citaat.

Mevrouw de voorzitter, menselijkerwijs gesproken is met het overlijden van ir. Henk van Rossum op 97-jarige leeftijd een uitermate rijk en welbesteed leven ten einde gekomen. Een leven dat gedragen werd door Godsvertrouwen, werklust en maatschappelijke betrokkenheid tot op zeer hoge leeftijd. Zijn familie en partijgenoten wens ik alle kracht en troost toe. Wat blijft zijn de warme herinneringen aan een man die afweek van het kwade, het goede deed en de vrede zocht.

Dank u wel.