Toespraak minister van Defensie Hennis bij de uitreiking van de ‘Prix Veuve Clicquot’

Toespraak bij de 36e uitreiking van de ‘Prix Veuve Clicquot’ voor de Zakenvrouw van het Jaar 2017 door minister van Defensie J. A. Hennis-Plasschaert op 20 maart in Noordwijk aan Zee.

Let op: alleen gesproken woord geldt!
 

Dames en heren,


Graag start ik waar u vorig jaar geëindigd bent. Toen stond Vivienne van Eijkelenborg als pas verkozen Zakenvrouw op het podium, Zakenvrouw van het jaar 2016. In haar dankwoord stelde zij dat het ware ondernemerschap zich kenmerkt door 'durf' te tonen. En ze zei toen ook - en ik citeer: 'de kern is dat je leert omgaan met tegenslagen zonder je optimisme te verliezen.'
Dit spreekt mij zeer aan. Dat zal u niet verrassen. Lef tonen. Doorgaan, ook als het tegen zit. En blijven dromen. Bij voorkeur hardop. Of zoals een vrouwelijke Britse militair het onlangs formuleerde: 'If you can dream it, you can do it'.
En zo is it. Walt Disney zei het al veel eerder: 'Al onze dromen kunnen uitkomen … áls we de moed hebben om die dromen na te jagen.'
Onze eigen Neelie Kroes was trouwens nog iets stelliger. 'Als het er niet van is gekomen, dan had je kennelijk niet de moed.'
Hoe dan ook, feit is dat Nederland stikt van de talentvolle, ambitieuze en ook moedige vrouwen. Wel merk ik - tot op de dag van vandaag - dat dé uitdaging voor menig vrouw is, om haar ambitie niet onder stoelen of banken te steken.
En juist dit is wel van belang. Die ambitie staat immers niet op je voorhoofd geschreven. En gedachten lezen, is maar voor weinig mensen weggelegd. Met andere woorden: maak van je ambitieuze hart geen moordkuil. Ik kan dit niet vaak genoeg benadrukken.


Dames en heren,
Als ik spreek over moedige en talentvolle vrouwen, dan denk ik eigenlijk onmiddellijk aan Francien de Zeeuw. En dit wil ik toch even met u delen. Ik ontmoette haar ruim 4 jaar geleden bij mij op het departement. Ooit was zij de allereerste Marva.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog zat Francien in het verzet en stond zij bekend door de vele risico’s die zij nam. Inmiddels is zij overleden en aankomende donderdag neem ik het boek over haar leven in ontvangst.
Mijn gesprekken met haar staan op m’n netvlies gebrand. Ze was vlijmscherp en heel precies. Ze vertelde me over de oorlogsjaren … en hoe er - vanaf het jaar 1943 - werd nagedacht over een (toen nog) ongewapend vrouwenkorps bij zowel Landmacht als Marine.
Koningin Wilhelmina liep hier echter niet direct warm voor. Ze stond er alleen voor open als ‘het van de meisjes zelf zou komen’.
En zo geschiedde. Na de bevrijding van het Zuiden, meldde Francien de Zeeuw zich bij het wervingsbureau van de Marine in Brussel. En om de oprichting van de Marine Vrouwen Afdeling - de zogenoemde MARVA - te bespoedigen, werd vanuit London contact met haar gezocht. Francien de Zeeuw aarzelde geen seconde en startte een handtekeningenactie onder jonge vrouwen die bij de MARVA in dienst wilden treden. Met succes!
Koningin Wilhelmina werd overtuigd. ‘Kijk, nu komt het van de meisjes zelf’, zo stelde ze. En op 31 oktober 1944 werd het Koninklijk Besluit getekend. De oprichting van de Marva was een feit. Een mijlpaal in de geschiedenis van de Nederlandse krijgsmacht.
In onze gesprekken bevestigde Francien de Zeeuw het belang van regie. Zelf regie nemen maar ook het behouden van die regie. Steeds weer duidelijk te zijn over ambities én doelen.
En weet u, dé valkuil is om eindeloos en heel ijverig je best doen en dan maar hopen dat iemand dit ziet en beloont. Veel vrouwen werken zo. Ik zie het om me heen.
Terwijl veel mannen zichzelf graag in de etalage plaatsen, denken dat ze een bepaalde functie aankunnen en alleen al om die rede ook eerder solliciteren.
Een bekend fenomeen.  Ook in de wereld van de politiek en het openbaar bestuur.
Het Binnenhof staat de komende maanden in het teken van de formatie. En ik vertel u waarschijnlijk niets nieuws als ik zeg dat er nu al veel mensen zijn die terloops aangeven dat zij eventueel wel beschikbaar zijn als minister of staatssecretaris. Ik vertel u waarschijnlijk ook niets nieuws als ik zeg dat dit vooral mannen zijn. Dit blijft me fascineren. Waar zijn die vrouwen?
Maar goed, terug naar het hier en nu. En de verkiezing van vandaag. Een verkiezing die ik om een hoeveelheid van redenen zo belangrijk vind. Als ondernemer weet u wat het is om risico’s te nemen.
Om stappen te zetten terwijl de uitkomst daarvan verre van zeker is. Overnight-succes bestaat niet.
En het ondernemerschap gaat onmiskenbaar gepaard met veel vallen en opstaan.
Mocht u het zich afvragen … dit geldt overigens ook voor het ministerschap .
Hoe dan ook, bij dit alles is het goed om je te laten inspireren door anderen. De 35 Nederlandse Zakenvrouwen van het Jaar vormen zo’n inspiratiebron. Zij bewijzen dat vrouwen grote zakelijke successen kunnen boeken in werkelijk alle sectoren. Van de aannemerij tot de retail, van de financiële wereld tot de vrijetijdsindustrie. Onze topvrouwen kom je overal tegen. En zo hoort het natuurlijk ook.
Nu kun je jezelf de vraag stellen of het na 36 jaar niet mooi is geweest? Is de verkiezing van de Zakenvrouw van het Jaar in onze geëmancipeerde samenleving nog nodig? Het antwoord daarop is: JA. Met hoofdletters. Zeker, Nederland scoort goed als het gaat om het aantal vrouwelijke ondernemers. Een derde van de starters is tegenwoordig vrouw.
Maar het is ook een feit dat vrouwelijke ondernemers vaak parttime werken en minder risico's nemen. En ja, ook minder faillissementen. Maar daar tegenover staat dat deze bedrijven veelal nauwelijks groeien. En laten we wel wezen, om te excelleren, moet je soms risico’s durven nemen en heb je lef nodig.
Succesvolle ondernemingen met een vrouw aan het stuur spreken tot de verbeelding. Zij vormen die oh zo belangrijke inspiratiebron voor vele anderen.


Dames en heren,
De Zakenvrouw van het Jaar 2017 is zeker een dame met lef. Na haar studie werd ze actief in het familiebedrijf om vervolgens in 2001 volledig eigenaar te worden. Zij is erin geslaagd om van een min of meer traditionele organisatie, een modern bedrijf te maken, met een groei van meer dan 60% in de laatste drie jaar.
Deskundig is ze zeker. Ze sleepte meerdere prijzen binnen en behoort met haar bedrijf tot de internationale Top 50 binnen haar branche.
Naast haar grote maatschappelijke betrokkenheid voor onder meer de natuur en ook haar inzet voor diverse lokale sportverenigingen, weet zij zich uitstekend staande te houden in een zeer dynamische en competitieve markt.
Met haar servicegerichtheid en persoonlijk klantencontact maakt ze hét verschil. Plezier, passie en emotie, ook dat kenmerkt deze dame. Zij leidt het bedrijf op een intuïtieve manier en zoekt steeds weer die nieuwe uitdaging.
Dames en heren, de ‘Zakenvrouw van het jaar’ en de winnares van de ‘Prix Veuve Clicquot 2017’ is een dame die al heel vroeg wist wat zij wilde en ambieerde.
Haar bedrijf is gevestigd in Heerhugowaard, ik heb het over niemand minder dan:
Elske Doets …
… van ‘Jan Doets America tours’!
Van harte gefeliciteerd en heel graag ga ik nu tot de uitreiking over.
Dank u.