Schippers wil onderzoek naar dossiervorming spermabanken
Minister Edith Schippers (VWS) heeft de Inspectie voor de Gezondheidszorg (IGZ) gevraagd onderzoek te gaan doen naar de dossiervorming van spermabanken. Aanleiding hiervoor is dat er veel mis blijkt te zijn met het archief van medisch centrum Bijdorp, een spermabank die sinds 2009 gesloten is. Schippers neemt maatregelen om gedupeerde donorkinderen van Bijdorp zo veel mogelijk tegemoet te komen. Ook wil zij meer zekerheid krijgen over de betrouwbaarheid van de dossiers van andere spermabanken.
In het najaar van 2014 had Schippers de Tweede Kamer al geschreven dat zij het archief van MC Bijdorp had veilig gesteld, omdat zij signalen had gekregen dat Bijdorp – die dus sinds 2009 gesloten is – niet langer zorg kon dragen voor opslag en beheer van de dossiers. Onafhankelijke experts die vervolgens in opdracht van Schippers onderzoek hebben gedaan naar de donorgegevens in deze dossiers, concluderen dat aan de betrouwbaarheid van de gearchiveerde gegevens moet worden getwijfeld. Dit betekent dat het matchen van een donor aan een donorkind niet met zekerheid te doen is. Sinds 2004 mag er niet meer anoniem worden gedoneerd, donorkinderen hebben sinds 2004 dus het recht om te weten wat hun afkomst is.
Schippers heeft vandaag de Tweede Kamer geïnformeerd over de uitkomsten van het onderzoek naar MC Bijdorp en over haar verzoek aan de IGZ. Schippers wil verder dat de IGZ bestuursdwang kan toepassen voor het naleven van de verplichting van spermabanken om gegevens aan te leveren bij de Stichting Donorgegevens Kunstmatige Bevruchting (SDKB).
Naast het uitbreiden van de wettelijke mogelijkheden voor toezicht en handhaving door de IGZ, wil Schippers het uiterste doen om betrokken donorkinderen van Bijdorp zoveel mogelijk tegemoet te komen. In overleg met de SDKB komt er een informatieloket waar zij met vragen en verzoeken terecht kunnen. Hoewel de kansen om helderheid over hun afstamming te krijgen op basis van het Bijdorp-archief niet groot zijn, biedt Schippers begeleiding aan voor donorkinderen van MC Bijdorp die (na akkoord van de moeder, omdat het om haar medisch dossier gaat) toch hun dossier willen inzien. Verder wil Schippers betrokken donorkinderen de mogelijkheid geven DNA af te staan en wil zij een oproep doen aan donoren van MC Bijdorp om mee te werken aan het opzetten van een DNA-bank. Dit om de kans te vergroten dat betrokken donorkinderen alsnog inzicht in hun afstamming krijgen.
Ten slotte onderzoekt Schippers de mogelijkheden om juridische stappen te ondernemen tegen de oud-directeur van MC Bijdorp.