Toespraak van de minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport, Edith Schippers, ter gelegenheid van de Dopingconferentie ‘Een doping vrije sportcultuur’

Beste mensen,

Heeft u dat ook wel eens: zo’n droom waarin al uw ambities uitkomen?
Zo’n droom waarin je alles voor elkaar krijgt:

Een wereld zonder oorlog, geen kind sterft meer van de honger.

Fantastische zorg voor iedereen, die gratis is.

Nederland is de onbetwiste nummer 1 van de internationale topsport. Jaren lang.

Geweldig!
En dat alles omdat onze sporters dagelijks onze Nederlandse zuivel eten en drinken.

En dan word je wakker.

Welkom, ook namens de Koninklijke Nederlandsche Wielerunie, NOC*NSF en de Doping autoriteit. Welkom hier op Papendal, waar ruim 300 topsporters en talenten fulltime trainen, wonen en studeren. Elke dag weer. Hier wordt keihard gewerkt aan het vervullen van dromen.

En elke sporter heeft dat ideaalbeeld van gouden titels, wereldrecords of Olympische plakken. Van gewoon de aller-aller beste zijn. En daar doen ze alles voor.

Dromen zijn grenzeloos. Maar het lijf niet.

Dan kom je jezelf tegen.

Als je grenzeloze ambitie door je aderen hebt stromen, dan kan ik me voorstellen dat de verleiding groot is. Zeker als je ziet dat anderen jou voorbij gaan en de middelen op internet heel makkelijk verkrijgbaar zijn. Bied dan maar eens weerstand. Helemaal als je medische staf om je heen hebt voor wie het gewoon lijkt om tovermiddelen te gebruiken. En als het steeds een beetje verder gaat. Pijnstillers tegen de pijn? Of omdat je er dan harder in kunt gaan? Een extra pufje; niet omdat je inspanningsastma hebt, maar gewoon omdat je er beter door presteert. Steeds een ander, beter of sterker middel. En langzaam aan wordt het gewoon. Voor iedereen. Niemand die het meer afwijst.

Dan is de vraag niet meer OF je doping gaat gebruiken, maar WELKE doping ga je gebruiken? En misschien voel je je eigenlijk zelfs wel gedwongen tot de keuze: gebruiken of stoppen met topsport. De vraag is: waar ligt eigenlijk de grens?

Natuurlijk, sportorganisaties zijn doping gaan verbieden. Er wordt steeds gerichter gecontroleerd. En de laboratoriummethoden worden steeds beter. Tegelijk komen er steeds nieuwe middelen die moeilijker te vinden zijn. Sportbonden zijn goed bezig, maar het is onmogelijk om elke topsporter altijd te controleren. Dus waar ligt de grens?

Het is mooi dat de wielersport de handschoen heeft opgepakt. Maar het is een harde strijd die niet zomaar is te winnen. En het gaat om veel meer sporten. In de internationale sport zie je dopinggevallen in de atletiek, het roeien, de krachtsport. Doping is grenzeloos, het gaat niet aan Nederland voorbij. En het gaat niet alleen om de topsport.

Ook om mensen die recreatief sporten of trainen in een fitnesscentrum om hun uiterlijk te verbeteren. Zo’n 2 miljoen Nederlanders doen geregeld aan fitness. Om slank te blijven, een goede conditie op te bouwen en voor hun gezondheid. Maar naar schatting creëert de helft van hen het eigen ideaalbeeld met speciale voedingspreparaten.  Of met supplementen. Zo’n 160.000 mensen nemen jaarlijks zelfs middelen die op de dopinglijst staan. Zij gaan een grens over, vaak zonder goed te weten wat het effect daarvan is op hun gezondheid.

Beste mensen,
Ik ben dus blij dat we er vandaag samen de schouders onder zetten. Want als we ervoor zorgen dat onze topsporters de beste mogelijkheden krijgen om de top te behalen. Zoals hier op Papendal. En ook op andere plekken in ons land. Dan moeten we er ook voor zorgen dat zij een eerlijk speelveld hebben, niet alleen in ons eigen land, maar vooral ook in het buitenland. Dat iedereen gelijke kansen heeft.

We moeten ervoor zorgen dat sport niet een wedstrijd wordt tussen de chemici, artsen, apothekers en andere experts die uitvechten wie de slimste stofjes en methoden kan inzetten of ontwikkelen. En dat sporters in die wedstrijd hun gezondheid, of zelfs hun leven op de waagschaal leggen. Dat jonge sporters een goed voorbeeld hebben. En die omslag moet in de sport gemaakt worden.

Ik werk aan de Wet uitvoering dopingbeleid. Die nieuwe wet gaat voor 1 september naar de Tweede Kamer. Daarmee krijgt de Doping Autoriteit bijvoorbeeld een stevigere basis als zelfstandig bestuursorgaan. En beschermen we de privacy van sporters beter bij dopingcontroles. Maar controle alleen, dat is niet genoeg.

We hebben een vaccin nodig tegen het dopingvirus.

En als we de doping uit de sport willen, dan is het nodig om blijvend te breken met het verleden. We moeten zorgen voor een dopingvrije cultuur, nu en in de toekomst. Voor de topsporters, voor de fans, maar vooral ook voor jeugd. Zij moeten een eerlijke strijd kunnen voeren op eigen fysieke en mentale kracht. In ons eigen land en daarbuiten. Dat is fair play.

Samen kunt u het verschil maken. Met de acties die u vandaag op tafel brengt, maken we een actieplan. Ik hoor graag al uw creatieve ideeën, houd u niet in, wild , origineel, onorthodox, ik hoor het graag! We bundelen de ideeën, acties en maatregelen in het nieuwe actieplan waarvoor het ministerie van VWS 300.000 euro  beschikbaar stelt. Zodat we het plan ook kunnen uitvoeren.

Laten we zorgen dat sporters in een dopingvrije omgeving hun dromen kunnen laten uitkomen. Veilig en fair.

Ik reken op u!