Toespraak van minister Dijsselbloem bij de herdenking in Bergen op Zoom
Toespraak van minister Dijsselbloem (Financiën) bij de herdenking van 'de bevrijding van Bergen op Zoom 70 jaar geleden' op de Canadese militaire begraafplaats in Bergen op Zoom op 27 oktober 2014.
Your Excellencies, Your Highness, ladies and gentlemen,
It is an honour to attend this ceremony in Bergen op Zoom, the birthplace of my mother. I would like to say a few words on behalf of the Dutch government. I hope our Canadian hosts and their fellow countrymen won’t mind if I do so in Dutch. May the different languages we speak today remind us of the way Canadians and Dutch people must have communicated during the Second World War. Back then they may have had some difficulty understanding each other’s words.
But they did understand each other’s message of hope, peace and friendship. And this spirit has prevailed between our likeminded countries. For the last seventy years, right up until today.
And so, in that same spirit, I will now continue in Dutch.
Jongeren zijn de toekomst. Daarom willen we zowel in Canada als in Nederland dat zoveel mogelijk jongeren een goede start krijgen. Zoals de leerlingen van basisschool Sancta Maria die hier aanwezig zijn. Zij zullen minstens tot hun achttiende gewoon op school zitten. Maar in de eerste helft van de vorige eeuw was dat hier en overzee nog anders.
En zo kon het gebeuren dat de soldaten Stanley Colquhoun, Dennis Hoare en Gordon Patterson nog maar zeventien jaar oud waren toen ze met de Geallieerden op D-Day in Normandië landden. Ze hadden hun familie en vrienden in Canada achtergelaten om Nederland te helpen bevrijden. Deze maand is het zeventig jaar geleden dat ze in de strijd om de Schelde de dood vonden.
Waarschijnlijk hadden die jongens – want dat waren het nog - voor hun uitzending nog nooit van dit lage land gehoord. Toch waren ze bereid hun leven te geven, in de naam van vrijheid en gerechtigheid. En met hen ruim een miljoen andere Canadese mannen. Vaak jong, soms ervaren, altijd strijdlustig. Meer dan 45-duizend van hen sneuvelden. 7600 bij de bevrijding van Nederland. 967 van hen rusten hier in Bergen op Zoom, op deze Canadese militaire begraafplaats. Ook Stanley, Dennis en Gordon. Ze zijn ver van huis, maar verzekerd van onze nog altijd voortdurende gevoelens van diepe dankbaarheid.
Nederland wil nooit de verhalen vergeten over hoe Canadezen dorp na dorp bevrijdden. Over de indrukwekkende Canadese tanks die de vijand op de vlucht deden slaan. En over de dappere Canadese mannen die met hoop, vriendschap en vrede een einde maakten aan een inktzwarte periode uit onze geschiedenis.
Het is dankzij hun offers dat Nederland zich op eigen bodem sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog gevrijwaard weet van oorlog. Wij mogen ons daarmee gelukkig prijzen. Miljoenen mensen ter wereld hebben dagelijks te maken met onrecht, terreur en onderdrukking. Veel te veel mensen in de wereld weten hoe het is om een zoon of een dochter, een vader of een moeder te verliezen door oorlogsgeweld.
Nee, vrijheid is geen vanzelfsprekendheid. Vrijheid is iets om voor te vechten. Indien noodzakelijk met wapens. Waar het kan met verhalen en idealen. We zijn het verplicht aan onze bevrijders om de jongeren van nu te blijven vertellen over hun leeftijdgenoten van toen. En om nooit te vergeten wat Stanley Colquhoun, Dennis Hoare en Gordon Patterson en al die anderen voor ons en ons land hebben gedaan.
Dank u wel.