Toespraak van minister Hennis-Plasschaert bij de medaille-uitreiking op Veteranendag 2014

Toespraak | 28-06-2014

Majesteit, excellenties, Ridder Militaire Willemsorde, veteranen, aangetreden militairen, dames en heren, jongens en meisjes,

“I am supposed to be a hero, but I am just an ordinary guy…”
“Anderen noemen mij een held, maar ik ben slechts een gewone jongen…”
Deze uitspraak is van Bill Ramakers.
74 jaar geleden beleefde hij zijn absolute vuurdoop als marinier.
Op 10 mei 1940 vielen de Duitsers Nederland binnen.
De strijd om de Maasbruggen.
Een strijd die ongekend hevig was. Hij toonde moed.
Samen mét zijn kameraden.
“Ik ben slechts een gewone jongen…”
Dát is wat Bill Ramakers over zijn optreden zei.
Dames en heren,
Militairen kloppen zichzelf niet snel op de borst.
Vaak wordt in bescheiden termen gesproken over de ervaringen in een missiegebied.
Waar dan ook.
“Het was teamwork. We deden gewoon ons werk…”
Daarin hebben ze gelijk.
Maar let wel, iedere uitzending is wel degelijk een topprestatie.

Militairen gaan.
Hoe lastig of gevaarlijk de opdracht ook is.
Zij tonen enorme inzet.
Nemen risico’s.
In het belang van Nederland.
In het belang van onze bondgenoten.
In het belang van de internationale rechtsorde.

Dames en heren,
Een half jaar geleden besloot marinier Bill Ramakers, al weer lang geleden naar Canada verhuist, zijn verhaal - voor het eerst - met zijn kinderen te delen.
Ook zocht hij contact met het ministerie van Defensie.
En begin februari 2014 plofte er die brief op de mat.
“My name is William Ramakers, I prefer to be called ‘Bill’.
I was in active service when the war broke out. My wish before I pass away is to notify the Korps Mariniers and the Ministry of Defence of my status.”
En vandaag is hij hier aanwezig.
92 jaar oud.
Het is hem gelukt om naar Nederland te komen.
Meneer Ramakers, het is een grote eer om u vandaag in ons midden te hebben.
En dit geldt ook voor alle andere Nederlandse veteranen. Jong en oud.
Vandaag staan we stil bij het bijzondere werk dat u hebt verricht, proberen we recht te doen aan uw verhaal!
En graag wil ik alle aanwezigen vragen om een groot applaus.
Een groot applaus voor Bill Ramakers, voor de veteranen die hier vandaag aanwezig zijn, voor alle veteranen in Nederland.
Dank voor uw inzet, dank voor uw moed.

Dames en heren,
Militairen worden ingezet in opdracht van de Nederlandse regering, de Nederlandse politiek.
En zij verdienen daarvoor onze erkenning, onze waardering. Onze zorg.
De afgelopen twintig jaar is hier - door velen - hard aan gewerkt.
Zorg op maat.
Voor, tijdens en ná de uitzending.
Op 11 juni jongstleden werd het veteranenloket geopend.
En vandaag treedt - dan eindelijk - de Veteranenwet in werking.
Een mijlpaal.
Anno 2014 staat de Nederlandse veteranenzorg hoog aangeschreven. Dit alles betekent overigens niet dat we dus klaar zijn.
Onderhoud blijft nodig. Veteranenzorg is en blijft mensenwerk.
Maar ik zeg u dit: we blijven leren. We blijven leren in het belang van onze veteranen.
Dames en heren,
Voor mij staan 65 militairen. Militairen die aan negen verschillende EU-, VN- of NAVO-missies hebben deelgenomen. Militairen die in alle opzichten een goede plichtsbetrachting en goed gedrag hebben getoond.
Vandaag ontvangen zij de Herinneringsmedaille Vredesoperaties.
Onder deze militairen ook de Mali-gangers van het allereerste uur.
Minusma. Een missie van de Verenigde Naties.
Een organisatie, opgericht na de Tweede Wereldoorlog.
Een organisatie waar landen de krachten bundelen om oorlogen te voorkomen, mensenrechten te borgen en betere leefomstandigheden te creëren.
Ik dacht hieraan toen ik op 6 juni jongstleden op de stranden van Normandië stond. 70 jaar D-Day.

70 jaar geleden kozen de helden van toen onomwonden voor herstel van vrijheid en menselijke waardigheid.
En die keuze van toen schept terecht verplichtingen voor onze inzet van vandaag en morgen.
Mijn recente bezoek aan Minusma, en onze eenheden in het bijzonder, maakte dit weer ‘ns op geheel eigen wijze duidelijk.
In een verzengend heet Mali geven zij concreet invullingen aan de afspraken die we al weer zo lang geleden met elkaar maakten.
Overste Van Staveren, u was in Mali. Daarvoor krijgt u de Herinneringsmedaille Vredesoperaties opgespeld door onze Commandant der Strijdkrachten, Generaal Middendorp.

Dames en heren,
Na een missie, keren vele militairen gezond weer terug, verrijkt door bijzondere ervaringen.
En daar zijn we bij Defensie intens dankbaar voor.
Maar het kan ook anders lopen. Soms laat een uitzending diepe sporen na. Lopen onze militairen grote psychische of lichamelijke problemen op, leiden ingrijpende gebeurtenissen tijdens de
uitzending tot een posttraumatische stressstoornis.
En dan is professionele hulp hard nodig.
Sergeant Kistemaker,
U heeft de dood in de ogen gekeken. U overleefde het. Maar uw ervaringen laten u niet los.
Sergeant Kistemaker, u ontvangt zo dadelijk het Draaginsigne Gewonden.
Het zal u worden uitgereikt door de Inspecteur-Generaal der Krijgsmacht, tevens Inspecteur der Veteranen, Generaal Van Ede.
Dames en heren,
Nederland telt op dit moment ruim 115.000 veteranen.
Waaronder een aantal veteranen van zeer hoge leeftijd.
Eén van hen is de heer Van der Hof, 96 jaar oud!
Meneer Van der Hof, op 1 september 1939 werd u gemobiliseerd. Na de oorlog had u recht op het Mobilisatie Oorlogskruis. Hiervoor moest u 6 gulden betalen.
Dat had u er toen niet voor over.

Vandaag reiken we u alsnog het Mobilisatie Oorlogskruis uit.
En wel op een heel bijzondere manier, want de onderscheiding wordt u uitgereikt door onze Minister-President, de heer Rutte.
En dit keer hoeft u er niets voor te betalen…
Vandaag wil ik ook de heer Brijl noemen.
Meneer Brijl, met hart en ziel zet u zich dagelijks in om oud-militairen alsnog aan een eervolle decoratie te helpen.
Oud-militairen die offers hebben gebracht, maar om uiteenlopende redenen geen onderscheiding ontvangen hebben.
Voor uw inzet ontvangt u straks het ‘Ereteken voor Verdienste in Goud ’.
En ik vind het een eer om u deze onderscheiding persoonlijk te mogen opspelden.

Dames en heren,
Deze militairen kunnen hun werk niet doen zonder steun van het thuisfront.
Want laten we niet vergeten dat het werk van een militair óók op het thuisfront een enorm impact heeft. Op hun gezin, familie en vrienden.
En straks zal aan de partners van onze militairen - door het thuisfrontcomité - ‘de roos’ worden uitgereikt.
En de eerste roos mag ik zelf uitreiken aan mevrouw Kos.
Mevrouw Kos,
U was zelf ook militair.
U bent op uitzending geweest naar Afghanistan.
Maar u maakte het ook van de andere kant mee. Want ook uw partner werd naar Afghanistan uitgezonden.
Dat was niet makkelijk.
Niet voor u, niet voor uw partner, maar ook zeker niet voor uw twee dochters, Robin en René.
En daarom ontvangen zij het kindermedaillon.
Robin en René,
Ook voor jullie was het een echte missie!

Aangetreden militairen,
Veteranen,
Tot slot.
U heeft zich ingezet voor Nederland,
En vandaag, op Veteranendag, onderscheiden wij u daar allen voor.
Dank-u-wel.