Persconferentie na ministerraad 20 juni 2014

Ik ben afgelopen maandag en dinsdag met mijn collega Sharon Dijksma op bezoek geweest in Vietnam met een mooie handelsmissie. Er liggen grote kansen in het buitenland en zeker ook in die snel groeiende economieën in Azië. Het is nog te vroeg om te bezien wat de concrete resultaten van deze missie zijn, maar de vooruitzichten zijn buitengewoon bemoedigend. Bijvoorbeeld voor de sectoren AGF/Food, maar ook voor de maritieme bedrijven die mee waren. Dat zijn allemaal sectoren waar Nederland echt tot de wereldtop behoort.

Er is volgende week weer een handelsmissie. Gelijktijdig met het staatsbezoek aan Polen reist een economische delegatie mee onder leiding van minister Lilian Ploumen. Met dat bezoek wordt ook onderstreept dat Polen een belangrijke handelspartner is geworden voor Nederland. De laatste tijd is dat ook enorm toegenomen, dat handelsvolume. Je ziet dat van de landen die het afgelopen decennium lid zijn geworden van de EU, het handelsbelang met Polen veruit het grootste is van alle toegetreden, recent toegetreden lidstaten.

Dan de werkloosheid. Handelsmissies dragen natuurlijk bij aan economisch herstel. U weet, economisch herstel begint altijd bij het aantrekken van de export, dan trekken de bedrijfsinvesteringen aan en daarna volgen de consumentenbestedingen en als laatste de werkgelegenheid. Tegen die achtergrond is het bemoedigend dat de werkloosheid in mei met 14.000 is gedaald. Je zag in maart nog dat de werkloosheid daalde omdat werkzoekenden zich terugtrokken van de arbeidsmarkt. Maar nu zie je de goede ontwikkeling dat mensen ook echt aan de slag komen en dat daardoor de werkloosheid daalt. Dat is goed voor de mensen die een baan vinden. Het is nu zaak om door te zetten, want er zitten nog steeds veel te veel mensen zonder werk. En daarom blijft prioriteit 1, 2 en 3 van Lodewijk Asscher en mij om de werkloosheid te bestrijden en te zorgen voor groei van werkgelegenheid, meer banen in Nederland. Daar zetten wij de komende jaren alles op in.

Tot slot hebben wij vandaag besloten om geen wetsvoorstel in te dienen over de Noordvleugel. Ik vind het, het kabinet vindt het, de coalitie vindt het nog steeds een goed idee om dat wel te doen. Maar ondanks constructief overleg is het niet mogelijk gebleken om tot overeenstemming te komen met voldoende partijen in de Tweede Kamer die ook zicht zouden bieden op een voldoende meerderheid in de Eerste Kamer. De inhoudelijke verschillen waren simpelweg te groot en het behoort bij de politieke realiteit dat er ook af en toe dingen niet lukken en dit is zo’n ding. Het is wel erg jammer.