Toespraak minister Schultz voor startevenement dijkverbetering Zuidelijke Randmeren en Eem
Toespraak minister Melanie Schultz van Haegen-Maas Geesteranus (IenM) bij het startevenement dijkverbetering Zuidelijke Randmeren en Eem op 15 mei 2014 in Eemdijk.
Beste mensen,
Vandaag staan we aan voet van een indringend project: 22 km dijkverbetering. Cruciaal voor de veiligheid, maar ingrijpend voor de mensen die hier wonen en werken.
Want – zeker hier in Eemdijk waar 80 woningen op en aan de dijk staan – is de dijk onderdeel van het dagelijks leven.
Het project gaat over de veiligheid van Nederland, maar vooral ook over uw tuin, uw schuur, uw vragen wat je straks wel en niet kunt doen op de dijk.
Toen ik de achtergrondinformatie las van dit project en over de twijfels bij veel mensen die hier wonen moest ik denken aan wat ik begin maart las in Trouw. Dat artikel ging over een aardrijkskundeleraar in Bussum. Toen hij las over het geringe bewustzijn dat veel Nederlanders hebben over de kwetsbaarheid van het land, ging hij onderzoek doen.
Hij vroeg aan 1000 15-jarige leerlingen in laag-Nederland of ze dachten dat hun school zou kunnen overstromen.
- 60% geloofde dat dit niet kon; het waren scholen onder zeeniveau…
- Gek genoeg vond 70% wel dat Nederland kon overstromen.
Zo denken de meeste mensen. Ze weten dat er een kans is dat er een overstroming kan plaatsvinden, maar ze betrekken het niet op zichzelf.
Hij is toen op een andere manier gaan lesgeven. Eén groep op de bestaande manier en één groep op een nieuwe manier.
Met meer informatie uit de directe omgeving, hoe een dijk in elkaar zat, wat de risico’s waren. Meer inlevend. En bij die groep nam de kennis en het bewustzijn toe.
Het is vandaag moeilijk voor te stellen wat windkracht 11 hier kan doen. Sinds 1916 is hier geen overstroming meer geweest. Ik kan me heel goed voorstellen dat een groep mensen twijfelt over het nut van dit project.
Zeker als het je eigendom raakt.
Maar feit is dat Nederland kwetsbaar is door klimaatverandering.
Feit is dat eenderde van ons land onder zeeniveau ligt en dat tweederde direct bedreigd wordt door hoogwater.
Hoe krachtig de natuur kan zijn hebben we recent in Engeland nog gezien. Daar kijken ze toch met enige jaloezie naar ons land. Onze kennis en ervaring is daar op dit moment hard nodig.
Maar ook in ons eigen land mogen we niet blind vertrouwen dat het wel goed komt.
Daarom vind ik dit project enorm belangrijk.
Net als de andere projecten die met het Hoogwaterbeschermingsprogramma te maken hebben.
Tot 2017 verbeteren we in totaal – door heel Nederland - 366 km dijk; 111 km hiervan is al gerealiseerd.
Ieder project is anders. Maatwerk is het uitgangspunt. Persoonlijk contact is wezenlijk.
Groot respect heb ik voor de mensen die ondanks hun twijfel positief zijn gaan meedenken.
Ik heb ook waardering voor de mensen van het waterschap die de enige effectieve manier hebben bewandeld, namelijk letterlijk aan de keukentafel uitleggen wat er gaat gebeuren, waarom en vooral goed hebben geluisterd naar de vragen en ideeën die er zijn.
Mede daardoor waren er slechts 5 beroepszaken, waarvan er 2 inmiddels zijn ingetrokken.
Ik weet niet of we het ongeloof of het gevoel van onrecht helemaal kunnen wegnemen.
Ik weet wel dat we iedereen serieus nemen.
En ik weet dat de veiligheid van het gebied door het project toeneemt.
Ik wens alle betrokkenen de komende tijd veel succes!