Toespraak Mansveld bij de start van de verbouwing Schiphol Airport
Speech van de staatssecretaris van Infrastructuur en Milieu, Wilma Mansveld, bij de start van de verbouwing van Schiphol Airport, Schiphol, 11 juli 2013
‘De bijna honderd jaar lange reis van Schiphol krijgt een nieuw hoofdstuk.’ Dat zei staatssecretaris Wilma Mansveld bij het begin van verbouwing van Schiphol Airport. ‘We kunnen ons niet voorstellen hoe Schiphol er over nog eens honderd jaar uit komt te zien. Net zoals deze wereldluchthaven in 1913 nauwelijks denkbaar was. Het lijkt wel alsof de eeuw voorbij gevlogen is. Maar ondanks dat is ook de groei van Schiphol stap voor stap gegaan. En zo hoort het ook: echte, duurzame groei gaat altijd in kleine stapjes. Maar daarbij worden we altijd gedreven door onze drang naar avontuur. Naar het ontdekken van nieuwe werelden. En het verbinden van mensen en culturen. Ik daag u uit om die drang elke dag weer te blijven waarmaken. Als essentiële schakel in onze economie. Als onmisbaar kruispunt voor reizigers over de hele wereld. En als poort naar die wereld voor alle Nederlanders.’
Dames en heren,
Grazende koeien, het zingen van vogels en de wind die over het jonge polderlandschap waait. Dat was Schiphol honderd jaar geleden.In de zomer van 1913 hadden de meeste Nederlanders nog geen vliegtuig gezien.Maar een kleine groep pioniers zag grote mogelijkheden.
Drie jaar later, in het voorjaar van 1916, kocht het ministerie van Oorlog hier een klein stukje grond. Een lapje polder ter grootte van 16 voetbalvelden. Ze zetten er vier houten loodsen neer en noemde het de Vliegweide Schiphol.Naar verluid moesten de omwonenden niet zoveel hebben van die nieuwlichterij. Soldaten kregen soms zelfs aardappels of koolrapen naar hun hoofd geslingerd.
Dat was honderd jaar geleden. En kijk eens waar we vandaag staan. Dat lapje grond van toen past nu 175 keer in de huidige luchthaven. Met een terminal waar dagelijks 150.000 reizigers passeren.
Die groei is natuurlijk te danken aan de pioniers en ondernemers die de Nederlandse luchtvaart tot bloei hebben gebracht. Visionairs als Albert Plesman, de geestelijke vader van de KLM.
Dankzij hem en vele anderen is Schiphol van levensbelang voor onze economie geworden. Ga maar na: Op deze mainport zijn nu 500 bedrijven actief. Die samen zorgen voor 64.000 banen.
Bovendien is Schiphol de vierde passagiersluchthaven van Europa. En de nummer drie als het gaat om vracht.Maar de bloei van de luchtvaart is ook een gevoel van de menselijke drang naar avontuur. Van ons verlangen om nieuwe werelden te ontdekken. Om afstanden tussen mensen en culturen te overbruggen.
Die verbindingen leggen is ook uw missie. Dat bewijst u bovendien elke dag. Vanaf Schiphol bereiken we vandaag 317 luchthavens in 98 landen. U bent voor Nederland de poort naar de rest van de wereld.
Dat bent u overigens niet alleen voor ons. Want mede dankzij het soepele overstappen en uw efficiëntie bent u dit jaar opnieuw verkozen tot beste luchthaven van Europa. En tot de nummer drie van de wereld.
Als reizigers u die eer geven, dan doet u het heel goed. Want om hen draait het voor mij, of ze nu in het vliegtuig zitten of in de trein. Dat reizigers graag via Schiphol reizen, is een prachtig succes. Maar er zit ook een gevaar aan. En dat is dat je van dat succes te lang gaat genieten. Dat je gaat rusten op je lauweren en je geen zorgen meer maakt om de mensen waar je het allemaal voor doet. Of dat je concurrenten uit het oog verliest. Want ook die zitten niet stil. Gelukkig hebt u daar geen last van. Zeker niet nu u de komende tien jaar een kwart meer passagiers verwacht.
En dus gaat Schiphol vandaag gaat flink op de schop. U verbouwt om het reizen en overstappen nog efficiënter, prettiger en veiliger te maken. En om ervoor te zorgen dat u de komende jaren kunt groeien.
Precies zoals we met elkaar hebben afgesproken aan de Tafel van Alders. Met die verbouwing investeert u ook nog eens 350 miljoen euro in uw eigen mainport. En daarmee ook in de Nederlandse bouwsector.
Dat moet je maar durven, in een tijd dat het Economisch tegenzit. Maar het is ook een kwestie van 'adel verplicht'. Als je Europa’s favoriete luchthaven bent, moet je ook je best doen om dat te blijven. Tijdens het werk blijft u gewoon open. Dat kan ook niet anders op zo’n druk knooppunt. Maar het is ook een knappe prestatie om zo te verbouwen, dat uw klanten er zo min mogelijk last van hebben. En zodat er altijd zicht is op het eindresultaat: een nog betere luchthaven, met nog meer ruimte voor tevreden reizigers. En met nog meer impact op onze economie.
Dames en heren,
Deze verbouwing is een nieuwe tussenstop in de bijna honderd jaar lange reis van Schiphol. Een reis die hiermee een nieuw hoofdstuk krijgt. We kunnen ons natuurlijk niet voorstellen hoe Schiphol er over nog eens honderd jaar uit komt te zien. Net zoals deze wereldluchthaven in 1913 nauwelijks denkbaar was. Het lijkt wel alsof de eeuw voorbij gevlogen is. Maar ondanks dat is ook de groei van Schiphol stap voor stap gegaan. En zo hoort het ook: Echte, duurzame groei gaat altijd in kleine stapjes. Maar daarbij worden we altijd gedreven door onze drang naar avontuur. Naar het ontdekken van nieuwe werelden. En het verbinden van mensen en culturen. Ik daag u uit om die drang elke dag weer te blijven waarmaken. Als essentiële schakel in onze economie. Als onmisbaar kruispunt voor reizigers over de hele wereld. En als poort naar die wereld voor alle Nederlanders. En ik daag u daarbij uit om elke dag te blijven zoeken naar nog betere manieren om dat te doen. Om te blijven innoveren. Om efficiënter en duurzamer te zijn. En om al uw reizigers nog meer comfort te bieden.
Ik wens u daarbij alle succes van de wereld.
Dank u wel.