Werkbezoek GIPS

STAATSSECRETARIS VELDHUIJZEN: Ik ben in Papendrecht en dit is basisschool De Viermaster en die heeft GIPS op bezoek.
GIPS is heel bijzonder.
GIPS is Gehandicapten Informatie Project Scholen.
En gehandicapte mensen komen hier vrijwillig vertellen hoe het is om een handicap te hebben.
CORINA HEIJSTEK: Ons project heet GIPS. Waar is gips voor? Wat doe je ermee?
De doelstelling van stichting GIPS S&L is dat het beeld dat kinderen hebben over gehandicapten dat dat conform is hoe gehandicapten leven dus dat het een reëel beeld wordt.
STAATSSECRETARIS VELDHUIJZEN: Ik vind het heel belangrijk dat je van jongs af aan leert omgaan met mensen die anders zijn.
En zelf heb ik dubbel respect voor mensen met ziekten en handicaps die zich knokkend in de maatschappij begeven en daar hun plek ook vinden.
Ik vind het ontzettend belangrijk dat kinderen dat ook leren waarderen.
CORINA HEIJSTEK: We maken ze een beetje gehandicapt.
Dat doen we met een spel, zodat het allemaal wat luchtig wordt.
We laten ze een stukje rijden in een rolstoel.
Ze gaan dammen met een hoofdspriet om te ervaren hoe dat zou zijn als je je computer moet bedienen met een hoofdspriet en ze gaan braille schrijven, ze gaan braille lezen ze gaan met een gehoorapparaat in de weer.
Kortom, zij ervaren heel even wat het is om een handicap te hebben.
MEISJESSTEM: Ik moest een blinddoek op en dan gingen we leren hoe je met een blindenstok moest lopen.
ANDERE MEISJESSTEM: Ik zit met mijn voet mijn naam te schrijven.
Zo weet je hoe het is om gehandicapt te zijn.
MEISJE: Au. VELDHUIJZEN: O, sorry. Pas op.
MAN: Je moet ervoor gaan staan. VELDHUIJZEN: Ik moet zachtjes dit doen?
MAN: Ja. Oké. KINDERSTEM: Kom maar.
HEIJSTEK: Kinderen van deze leeftijd worden nog niet geremd door een gevoel van: zoiets vraag je niet.
Die staan nog open en vragen eerlijk: Waarom lig jij in die stoel?
Wat doet die spiegel daar? Wat doet dat slangetje in je neus?
Die zijn nog heel onbevangen.
MEISJE: Ik zou willen weten hoe ze gehandicapt zijn geworden.
JONGEN: Ik zou vragen of ze worden gepest en hoe dat is.
MEISJE: Ik zou wel willen weten of het makkelijk is om mee te leven of dat ze er veel last van hebben.

APPLAUS

VELDHUIJZEN: Ik heb mijn ogen uitgekeken omdat ik onder de indruk ben hoe makkelijk iedereen erover praat en hoe onbevangen de kinderen waren.
En ze lijken het ook nog leuk te hebben gevonden allemaal.
Vonden jullie het leuk?
Ja!!!
Nou.

AFSLUITENDE MUZIEK

(Het Nederlandse wapenschild op een blauwe achtergrond. Beeldtekst: Dit was een productie van de Rijksoverheid.)