Spreektekst voor minister Schultz van Haegen voor de opening van de rijksweg A74

Toespraak | 04-04-2012

Spreektekst voor minister Schultz van Haegen voor de opening van de rijksweg A74,
4 april 2012

Dames en heren,
Meine sehr verehrten Damen und Herren!

Van harte welkom op deze bijzondere dag, op deze bijzondere plek.

Besonders möchte ich unsere Gäste aus Deutschland begrüßen, vor allem meinen Kollegen auf Bundesebene, Peter Ramsauer, sowie den nordrhein-westfälischen Verkehrsminister Harry Kurt Voigtsberger.

Ihre Anwesenheit unterstreicht die internationale Bedeutung eines gut ausgebauten Straßennetzes.
Wir haben es geschafft.
Alles ist rechtzeitig fertig geworden.
Auf das Ergebnis dürfen wir stolz sein.
Erlauben Sie mir, auf Niederländisch fortzufahren.

Dames en heren,

Vandaag openen we een van de kortste snelwegen van Nederland. 
Een korte snelweg met een lange voorgeschiedenis.
Een voorgeschiedenis van ruim dertig jaar.
In 1982 werd al het eerste ministeriële besluit genomen.
Het besluit om de A73 door te trekken naar de Bundes Autobahn 61.

Het doel was duidelijk: zorgen voor een directe, doorgaande verbinding tussen de Nederlandse Randstad en de grote Duitse industriegebieden in het zuidelijk deel van het Ruhr en Rhein-Main gebied.
Een einde maken aan de flessenhals bij Venlo.

Vanaf donderdagochtend 6 uur heeft het vrachtverkeer van en naar Duitsland een directe en vrije doorgang.
Dat scheelt.
Per jaar reden zo’n anderhalf miljoen vrachtwagens door de straten van Venlo en Tegelen.
Met als gevolg: stank- en lawaaioverlast.
Stagnerend forensenverkeer.
Onveilige verkeerssituaties.
En economisch verlies: een kwart van onze export gaat immers naar Duitsland.
Als iedere vrachtwagen vanaf morgen tien minuten sneller kan rijden, levert dit grote winst op.

De noodzaak was duidelijk.
Maar voordat we aan de slag konden, stroomde er nog flink wat water door de Maas.
Tussen het eerste besluit en de uiteindelijke opening vandaag liggen meters met ordners.
Het zijn stille getuigen van levendige discussies over:
- de keuze van het traject,
- het zoveel mogelijk sparen van de Jammerdaalse heide,
- het rekening houden met de verschillende belangen van de omwonenden,
- discussies over fijnstof, politieke prioriteit en natuurlijk geld.

Maar toen de Raad van State haar laatste uitspraak had gedaan, ging het snel, ik mag wel zeggen: zeer snel.

De uiteindelijke totstandkoming van de A74 is een huzarenstukje in twee opzichten.
Ten eerste wat planning betreft.
Op 5 november 2010 ging de eerste schop in de grond.
Het vizier was gericht op de 5 april 2012: de opening van de Floriade, die vanmiddag officieel wordt geopend door Hare Majesteit de Koningin.

Geen hoofddoel, wel een belangrijke prikkel.
Want er worden 2 miljoen bezoekers verwacht.
Onder wie veel Duitse bezoekers.

De planning was dus scherp.
Maar het is gelukt.

In dertien maanden is 2,5 kilometer rijksweg gebouwd, 9 kunstwerken, en 35 duizend vierkante meter geluidsschermen.

Mede dankzij een slimme manier van plannen.
Waar disciplines als ontwerp, kunstwerken en infrastructuur voorheen op elkaar wachtte, ging men nu tegelijkertijd aan de slag.

Dat lijkt me een belangrijke les van de A74.
Want op deze manier is ongeveer zes maanden aan tijdwinst geboekt.

Dankzij de goede samenwerking tussen de projectteams van Strassen Nordrhein Westfalen en Rijkswaterstaat.
En dankzij het harde werk van de bouwpartners aan beide zijden van de grens.

De A 74 is nog op een tweede manier een huzarenstukje.
En dat is de aanleg en de manier waarop rekening is gehouden met de omgeving.

- De weg is deels verdiept aangelegd. Wie op het terras van het Trappistenklooster van de Abdij Ulingsheide zit, kijkt ondanks de A74, vrijuit over het landschap.

- Er is veel gedaan aan natuurcompensatie. Duizenden jonge bomen zijn gepland.

Ook zijn er - hier vlak in de buurt - speciale vleermuisvriendelijke LED-lampen opgesteld die pas aanspringen als er fietsers of voetgangers aankomen.
Een wereldprimeur, is mij verzekerd.
Zo wordt de grote kolonie vleermuizen in deze buurt niet verstoord.

Zo wegen we de verschillende belangen.

Met de A74 hebben we niet het laatste knelpunt in Limburg opgelost.  

Op dit moment maken we samen met de provincie een plan voor structurele verbreding naar twee keer drie rijstroken van de A2 tussen Maasbracht en Geleen.  

We zijn begonnen met graven voor de ondertunneling bij Maastricht van de A2.
En we investeren in extra parkeervoorzieningen voor internationaal vrachtverkeer.

Dit jaar komen er in Limburg en Noord-Brabant drie plekken met 100 parkeerplekken bij.
Ook die zorgen voor betere doorstroming van de wegen, maar ook voor meer veiligheid.

Maar - en daarmee sluit ik af - vandaag bereiken we een nieuwe mijlpaal: de openstelling van de A74 en de BAB61.

Met trots stel ik vandaag vast:
De rode loper is uitgelegd voor de Floriade.
2 miljoen bezoekers vinden gemakkelijk hun weg.
Maar het belang is breder.
Nederland en Duitsland zijn vanaf vandaag nog beter op elkaar aangesloten.
Veel bewoners van Venlo zijn verlost van vrachtverkeer.
Nederland telt een flessenhals minder en is weer een stuk toegankelijker.  

Mijn waardering voor iedereen die hieraan heeft meegewerkt.
Veel dank ook aan onze Duitse gasten.
Nogmaals, dit project is een mooi voorbeeld van de goede samenwerking tussen onze beide landen.

Ik wens alle gebruikers van de A74 veel veiligheid en een voorspoedige reis.
Dank u wel.