Toespraak minister Leers voor afstudeerbijeenkomst van het UAF
Dames en heren, beste afstudeerders, Als ik u zo zie, dan zijn de eerste woorden die me te binnen schieten: bewondering en respect. U hebt een lange weg afgelegd om hier uiteindelijk te kunnen zwaaien met een bul in de hand. Een lange weg, letterlijk, maar ook figuurlijk. Dat geldt niet alleen voor jullie, maar voor de totale groep van 200 vluchtelingen die dit jaar zijn afgestudeerd in Nederland en ik wil jullie daar van harte mee gelukwensen.
Het zijn 200 heel verschillende verhalen. Bijvoorbeeld het verhaal van Pi Sey Heng. Ooit kwam ze uit Cambodja. In Nederland volgde ze eerst de opleiding tot apothekersassistente, maar ze wilde verder. Nu is ze afgestudeerd in biomedische laboratorium techniek. En bovendien actief voorzitter van de stichting Hoop voor Cambodja. Er is het verhaal van Rawa Al-Maya uit Irak. Met veel doorzettingsvermogen haar studie geneeskunde afgemaakt. Ze werkt al als huisarts in Almere. Of het verhaal van Alice Ingabire uit Rwanda. Afgestudeerd in HBO Accountancy in Rotterdam. Bijzonder is dat ze doorgaat om haar master te halen. Zij werkt al bij de Belastingdienst en heeft het voor elkaar gekregen dat de Belastingdienst haar verdere studie betaalt. Dat laatste getuigt van onderhandelingsvaardigheden! Daar kan de Belastingdienst nog veel van profiteren!
Ik begon met de verschillende verhalen, maar hoe verschillend de verhalen ook zijn; er is wel een gemeenschappelijke factor. U heeft - met uw ouders of alleen - een beroep gedaan op de bescherming van Nederland, om wat voor redenen dan ook. Ieder jaar komen er zo’n 14 tot 15.000 mensen naar Nederland met een vergelijkbare vraag.
Mensen die terecht een beroep doen op onze bescherming, krijgen hier de kans een toekomst op te bouwen. Laat ik daarover duidelijk zijn: dat vragen we ook. De boodschap is: wees welkom, maar ga wel aan de slag. Dat is het beste voor jezelf, maar zeker – laat ik daar heel eerlijk over zijn – ook voor Nederland. En laat u wat dat betreft niets wijsmaken; Nederland is blij met u. Want we hebben goede talentvolle mensen hard nodig. Zeker in de richting die de meesten van jullie hebben gekozen: zorg, techniek en economie.
Alleen al in de zorg zijn er in Nederland de komende tien jaar zo’n 500.000 mensen nodig om alleen al de stijgende vraag naar zorg te kunnen opvangen. Daar gaat wel iets aan vooraf. Een opleiding, studie…Natuurlijk kan en hoeft dit niet helemaal zonder hulp. U weet dat.
Ik heb veel waardering voor wat het UAF doet voor mensen zoals u. Het UAF is met haar financiële steun en deskundige advies een onmisbare stuwende factor voor jonge talentvolle mensen die op weg zijn naar een nieuwe toekomst. En soms begint dat al tijdens de opvang in het AZC.
Hulp is er ook in een andere vorm. Voor mensen die een verblijfsvergunning krijgen, willen we zo snel mogelijk een woning vinden in een gemeente. Ons doel is: kort in de opvang. We willen mensen zo snel mogelijk in staat stellen om ze mee te laten doen aan de samenleving. Of dit nou studie is of werk. Daarom loopt er nu een proef om mensen sneller aan een woning te helpen. Binnen drie maanden; dat is waar we op mikken. En bij het zoeken naar huisvesting houden we rekening met bijvoorbeeld de plaats waar mensen werken of studeren, want - om maar een voorbeeld te geven - we hebben natuurlijk niets aan havenarbeiders die op de Veluwe terechtkomen.
Wat is de achterliggende gedachte van ons handelen? Welke uitgangspunten liggen ten grondslag aan het Nederlandse asielbeleid? Heel kort.
- Het algemene uitgangspunt dat ieder mens het recht heeft op een menswaardig bestaan, ongeacht politieke overtuiging of geloof.
- En ons uitgangspunt dat ieder mens een eigen verantwoordelijkheid heeft in het opbouwen van een eigen bestaan.
En wat is nu het mooie van deze bijeenkomst? Hier zitten allemaal mensen die hun eigen verantwoordelijkheid hebben genomen. Mensen voor wie studie meer is dan alleen studie, maar ook: De sleutel tot een toekomst in Nederland. De toegang naar een leven in vrijheid. Het uitkomen van een droom.
En weet u, misschien is het goed om eens te eindigen met die dromen. Ik lees nog wel eens in boeken van Paulo Coello, misschien bekend bij u. De Alchemist is een bekend boek. En soms kom ik een citaat tegen waar ik zelf inspiratie uit haal. En laat ik nu eens een van die citaten met u delen, want hij gaat over dromen.
Ik citeer:
De eerste aanwijzing dat je je dromen
aan het doden bent, is tijdgebrek.
De tweede aanwijzing dat je dromen dood
zijn, is zekerheid. De derde aanwijzing
dat je dromen dood zijn is rust.
Einde citaat.
Daar zou ik graag mee willen eindigen. Welke kant je ook op gaat, geef je dromen niet op. Jullie zijn al van ver gekomen en je hebt met je afstuderen een cruciale mijlpaal bereikt. Geen eindpunt, maar een startpunt. Je diploma is wat mij betreft meer dan een diploma alleen. Het is ook het startbewijs voor een verdere toekomst. Het bewijs dat Nederland ‘ja’ zegt tegen je talent en doorzettingsvermogen. Ik hoop nog veel van jullie te horen.
Dank je wel.