Korte toespraak Rutte in de Tweede Kamer over gebeurtenissen in Alphen
Minister-president Rutte heeft op 12 april 2011 een korte toespraak gehouden in de Tweede Kamer naar aanleiding van de gebeurtenissen in Alphen aan den Rijn.
Mdv,
Wat mij het meest zal bijblijven uit de indrukwekkende gesprekken die ik mocht voeren met nabestaanden, ooggetuigen en betrokken Alphenaren is het intense verdriet vermengd met ongeloof. Ongeloof dat zoiets in Nederland, in Alphen aan den Rijn, kan gebeuren. Ongeloof dat ik ook zelf voelde toen ik later op de avond, na de herdenking, de bevroren werkelijkheid passeerde in de plaatselijke Albert Heijn. De boodschappen nog op de lopende band. Volle tassen met de zaterdagse inkopen, in paniek achtergelaten. Een surrealistisch beeld en tegelijkertijd de harde werkelijkheid.
Wat mij persoonlijk diep raakte tijdens die bijeenkomst op zondagavond was de saamhorigheid die er heerste. Al die mensen die door hun aanwezigheid tegen de slachtoffers en families zeiden: wij delen in jullie verdriet en wij steunen jullie. En dat geldt voor heel mensen, ook in de rest van ons land. Deze dagen wonen we allemaal in Alphen aan den Rijn.
En ook dat is Nederland: een man die op zondagochtend spontaan via twitter een herdenking aankondigt en duizenden mensen op de been brengt. Door alle tranen heen zorgde het initiatief van deze betrokken man voor een bijzonder moment van kracht en troost.
Laten we er met elkaar voor zorgen dat die saamhorigheid blijft. Dat iedereen die door deze ramp is getroffen ook over een aantal weken en maanden nog een schouder heeft om op uit te huilen. Want het moeten missen van een dierbare, het verwerken van alle emoties, en voor sommigen: het fysieke herstel - het vraagt vaak meer dan iemand in zijn eentje kan dragen.
De Alphense gemeenschap is hecht. Dat hebben we gezien. Het is aan ons, aan de rest van Nederland, om te blijven steunen en helpen waar we kunnen.
Ik spreek hier ook mijn grote respect uit voor de politie, alle hulpverleners en burgemeester Eenhoorn en zijn team, voor de manier waarop zij in die hectische eerste dagen hulp en bijstand hebben verleend. Ook zij verdienen al onze steun.
MdV, voor veel mensen is er plotseling een leven 'voor' en 'na' '9 april 2011. Voor de nabestaanden van de overleden slachtoffers. Voor de gewonden en hun families. En voor iedereen die nu een periode van emotioneel herstel wacht. Een zware tijd ligt voor hen en niemand kan hun pijn en verdriet wegnemen. Ook ik niet. Ook wij niet. Maar wat we wel kunnen doen, is om hen heen blijven staan. Laat dat de boodschap zijn die we hier vandaag met elkaar overbrengen.
Namens het kabinet wens ik iedereen die door deze vreselijke gebeurtenis is getroffen alle kracht en sterkte toe in de moeilijke periode die nu aanbreekt.