Toespraak Donner bij 25 jaar Aruba

Toespraak | 18-03-2011

Aruba bon dia, Gobernador, Excellencias, Damas y Caballeros,

Alles is al gezegd en veel zal nog herhaald worden. Aruba verkreeg 25 jaar geleden de status aparte. U kijkt terug op 25 jaar als land binnen het Koninkrijk. Ik wil u daarmee van harte feliciteren namens Nederland; en ik wil daarmee complimenteren namens het Koninkrijk.

18 maart 1986 was een begin maar ook een einde: het einde van de strijd voor een eigen positie binnen het Koninkrijk, die op 18 maart 1948 begon. Het was het begin van een eigen weg die u nu 25 jaren gegaan bent en waar u tevreden op terug kunt kijken. Aruba is een van de meest welvarende eilanden in de Cariben; een plaats waar bewoners, toeristen en investeerders zich wel voelen.

Status aparte

De status aparte; het was en het is een gedenkwaardige prestatie die alle respect verdient. Dat respect gaat uit naar de personen wier naam daarmee verbonden is: Henny Eman sr, Betico Croes. Het respect gaat uit naar de personen die in die 25 jaren de verantwoordelijkheid hebben gehad voor het wel en wee van Aruba. Het respect gaat bovenal uit naar de bevolking van Aruba die het door hard werken en vertrouwen waar heeft gemaakt.

Want de afgelopen 25 jaar zullen één ding duidelijk hebben gemaakt; het verwerven van een autonome positie vergt inspanning en doorzetting. Maar het waar maken, er invulling aan geven en er verantwoord mee omgaan vergt veel meer inspanning en doorzetting. En het moeilijkste is nog om te aanvaarden dat als het gelukt is, als de beginperiode met succes is afgesloten, iedereen dat normaal en vanzelfsprekend vindt en niemand meer ziet hoe bijzonder het is. Daarom respect en complimenten.

Voorsprong

Een goed begin is het halve werk. Denk niet dat de rest vanzelf gaat. Niets is zo gevaarlijk als een voorsprong, want het wordt makkelijk een remmende voorsprong; Londen was de eerste stad waar ze gasverlichting hadden, het was ook de laatste stad waar ze nog gaslicht hadden. Het is in onze wereld als bij Alice in spiegelland; je moet hard lopen om op dezelfde plaats te blijven – om vooruit te komen moet je twee keer zo hard lopen; en als iedereen dat doet, loop je nog steeds gelijk op.

U heeft een voorsprong. Aruba was 24 jaar het jongste land in het Koninkrijk; sinds 10 oktober vorig jaar bent u het oudste land. Ik ken dat, ik kom uit een groot gezin; de oudste moeten de jonkies een beetje helpen en opvoeden. Maar die moeten het niet merken, want dan zeggen ze al gauw: ‘bemoei je met je eigen’. Ik wens u daarom sterkte voor de komende 25 jaren.

Goed huwelijk

We hebben elkaar nodig. Uit elkaar gaan is niet zo moeilijk; bij elkaar blijven is de kunst. We hoeven elkaar niets wijs te maken; het opdelen in de afgelopen 25 jaar van de Nederlandse Antillen in drie landen en drie openbare lichamen was vooral gevolg van onvrede over de bestaande situatie. Dat was uit elkaar gaan. Aruba heeft de eerste stap in omgekeerde richting gemaakt met de keuze voor behoud van een positie binnen het Koninkrijk. Recent met de visie op het Koninkrijk en het akkoord van Arikok heeft het die keuze bevestigd. Dat is de uitdaging voor de toekomst. Hoe houden we vast wat we hebben en weten we daar een zodanige invulling aan te geven, dat ieder in vrijheid kiest voor de band van het Koninkrijk zonder dat we ons zelf daarin kwijt raken. Zo werkt een goed huwelijk ook.

Dames en Heren, op de eerste vijfentwintig jaren volgen de volgende vijfentwintig jaren en we hebben nog veel te doen; dus ik sluit maar af. Het is feest, maar bedenk na carnaval volgt aswoensdag; dan gaat het leven weer door. Vandaag is het feest en terecht; Aruba heeft reden om trots te zijn op de eerste 25 jaren. Daarom nogmaals mijn felicitaties. Laten we maken dat we over vijfentwintig jaren met minstens zoveel trots op de komende 25 jaren terug zien.

En u na vijftig jaar nog uit volle borst kunt zingen:

Chikito y simpel bo por ta

pero si respeta.

Ik herken dat, want dat lijkt op “zijn naam is klein, zijn daden benne groot”.