Ontlopen tbs-maatregel wordt moeilijker
Het opleggen van een tbs-maatregel wordt minder afhankelijk van medewerking van verdachten, het tbs-stelsel wordt efficiënter en de longstay wordt versoberd. Daarnaast wordt de aanwijzingsbevoegdheid vergroot, komt er levenslang toezicht op zedendelinquenten en wordt het belang van slachtoffers altijd meegewogen bij het toekennen van verlof. Dit schrijft staatssecretaris Teeven aan de Tweede Kamer.
Jaarlijks weigeren ongeveer 70 verdachten medewerking aan observatieonderzoek in het Pieter Baan Centrum. In de helft van deze gevallen heeft de weigering van de verdachte tot gevolg dat het niet mogelijk is een psychische stoornis vast te stellen.
Staatssecretaris Teeven gaat het daarom wettelijk mogelijk maken dat psychiatrische gegevens uit het verleden kunnen worden gebruikt voor onderzoek naar de geestesgesteldheid van verdachten. Hiermee kan worden voorkomen dat deskundigen geen psychische stoornis kunnen vaststellen als de verdachte weigert mee te werken aan onderzoek.
Verder komen tbs-ers in de longstay met een gemiddeld of hoog beveiligingsniveau niet meer in aanmerking voor begeleid verlof. De staatssecretaris krijgt ruimere bevoegdheden om in te grijpen in de dagelijkse gang van zaken van tbs-klinieken als dit noodzakelijk is met het oog op de veiligheid van de samenleving, of in het belang van slachtoffers.
Tbs-gestelden die in het verleden zijn veroordeeld voor een zedendelict kunnen straks levenslang onder toezicht komen te staan. Met levenslang toezicht kan dreigende recidive tijdig worden gesignaleerd en kunnen nieuwe slachtoffers worden voorkomen. Bij elke verlofaanvraag moet het belang van slachtoffers nadrukkelijk worden meegewogen. Dit kan bijvoorbeeld resulteren in een gebiedsverbod tijdens het verlof. Ook wordt een afgerond slachtofferonderzoek een vereiste om op verlof te mogen.
Door deze en al eerder aangekondigde maatregelen bouwt Teeven verder aan een veiliger samenleving en een toekomstbestendig tbs-stelsel.