Staatssecretaris vindt Regelhulp een ‘ongelooflijke verbetering’
“Ik dacht: Oh, wat hebben we een prachtig aanbod in Nederland. Wat is er veel!” Dit zei staatssecretaris Veldhuijzen van Zanten op de conferentie Regelhulp op 10 februari 2011 in Den Haag.
Dames en heren, goedemorgen en hartelijk welkom!
Waar heeft iedereen een grondige hekel aan?
In de ouderenzorg weet je dat heel erg goed. Als dochter van iemand van 86 weet je dat ook heel erg goed.
Dat is als je iets nodig hebt en je kan het niet vinden. Als je van het kastje naar de muur wordt gestuurd en van de muur weer terug naar het kastje en je komt geen stap verder.
Dat is heel frustrerend, omdat je steeds meer het gevoel krijgt dat je niet geholpen wordt. Je hebt iets nodig. Het betekent dat het niet alleen gaat om datgene wat er tot stand moet komen, maar ook om het gevoel dat je alleen gelaten wordt.
Naarmate je probleem meer pijn doet, wordt de frustratie als het niet wordt opgelost groter. Maar wordt ook het gevoel dat je in de steek gelaten wordt heel erg schrijnend. En als je oud en ziek en gehandicapt bent, dan is dat gevoel er dus ook altijd bij.
En die mensen hebben vaak meer dan één loket nodig
Ze worden bij meer plekken opgewacht door iemand die zegt: dit doe ik en voor dat andere moet je ergens anders zijn.
Dus naarmate het nodiger is om goed geholpen te worden, is het vaak zo dat je mínder goed geholpen wordt. En dat is afschuwelijk, dat weten we allemaal.
U hebt allemaal meegeholpen aan Regelhulp, dus u heeft daar uw zegje al in gedaan. Ik ben daar heel blij om en heel dankbaar voor. Ik heb in het weekend, toen ik wist dat ik hier vanmorgen mocht komen, eens gekeken wat Regelhulp nou precies is.
Zoals u misschien weet ben ik in december heel erg hard gevallen, dus ik duikelde onmiddellijk het territorium van mijn collega de minister van Volksgezondheid in en belandde op de Eerste Hulp. Ik werd geconfronteerd met een druk leven, maar het feit dat ik niet kon bewegen.
Ik heb eens gekeken wat er gebeurde als ik in december al Regelhulp had gekend. Ik klikte aan: krukken. Toen werd in onmiddellijk doorbegeleid naar vier domeinen waar ik uit kon kiezen.
Levensgebeurtenis: dat was het wel een beetje, want als bewindspersoon sta je in de krant als je valt. Maar daar ging het niet om.
Jeugd en gezin, helaas, ook niet.
Was ik een uitvoerder? Nee, even helemaal niet.
Was het beperking of ziekte? Ja. Ik klikte aan en werd doorgeleid.
Kon ik kiezen uit dementie. Nee, niet nu!
Ik kon kiezen uit ouderdom. Die wilde ik ook niet.
Lichamelijke beperking? Dat viel niet te ontkennen, dus ik klikte door naar lichamelijke beperking en toen kwam ik eigenlijk op het domein waar ik staatssecretaris van mag zijn. Ik kreeg een wereld van voorzieningen! Allemaal verstrekkingen, allemaal mogelijkheden. Ik was die krukken weer even vergeten en dacht: oh, wat hebben we een prachtig aanbod in Nederland. Wat is er veel! Het enige wat je nodig hebt is om daar de weg in te kunnen vinden en te weten hoe dat moet. Ik werd er heel erg blij van.
Waarom is vanmorgen nou heel erg belangrijk? Waar we mee bezig zijn in ons beleid is om de zorg, de care ook, dichterbij de mensen te brengen. Daar zijn de gemeenten en de loketten, zoals dat heel onaardig heet, ongelofelijk belangrijk in. Omdat op dat niveau bekend is wat er speelt. Op dat niveau is er zicht op de mensen die het echt nodig hebben.
Ik denk dat de regeldruk afneemt, door dingen dichter bij de mensen te brengen. Dat er één plek is waar je naar toe kan gaan – in de Centra voor Jeugd en Gezin doen we dat al - en dat vanuit die plek verder wordt gekeken hoe je dat het beste kunt regelen voor de cliënt die voor je neus staat. Daar heeft Regelhulp een heel belangrijke rol in: het zelfredzamer maken van cliënten en het vriendelijker maken van het systeem.
Een ander ontzettend belangrijke bijdrage kan Regelhulp leveren door de regeldruk te verminderen én de administratieve lasten. Want wat zou het heerlijk zijn als mensen wisten dat je op Regelhulp ook een formulier kan aanklikken. Want ze zeggen, oke, als je de volgende stap wilt doen, is dit het formulier.
Klik klik, ik vul het in en klik klik, het gaat door naar de persoon waar het heen moet. Heerlijk!
Het is wel zo dat voor de mensen die ik voor ogen heb, denk aan mijn moeder, lang niet allemaal internet gebruiken. Mijn moeder zegt: ik doe niet meer mee, want ik doe niet aan www-punt-nl. Dat is ook zo, maar ik doe gelukkig wel www-punt-nl.
Ik heb van u een folder gekregen, maar ik had hem ook kunnen vinden in de wachtkamer van mijn huisarts. Dus ik kom thuis bij mijn moeder in het weekend en zeg: ‘Mam, er is iets waarop je kan klikken en dan gaan we samen even zoeken.’ Bijvoorbeeld op het moment dat ze helemaal in de knoop is geraakt met haar suikerziekte.
Op een gegeven moment kom ik op spuiten, kom ik op thuiszorg. Via thuiszorg kom ik op ‘alarm’. Via ‘alarm’ kom ik op: er is een vereniging. Zo zijn er verschillende aspecten, die de uitgangssituatie van mijn moeder betreffen, die ik kan vinden via deze wegwijzer. Als je dit zelf meemaakt, dan is dit een ongelofelijke verbetering ten opzichte van de situatie die hier voor was.
Een persoonlijke eyeopener die ik nog meekreeg, is over mijn krukken. Er is een levende markt voor hulpmiddelen! Ik heb mijn krukken inmiddels niet meer nodig en via Regelhulp heb ik gezien dat ik ze op marktplaats.nl kan zetten! Omdat ik ze zo lang nodig had, heb ik ze afbetaald, dus zijn ze van mij geworden. Dus bij deze heeft u de primeur, in de aanbieding, twee uitstekende krukken!
Via Regelhulp.nl zullen veel meer mensen dit gaan doen. Dat gaat mij een hele hoop geld schelen. Wij met z’n allen werken we er met z’n allen aan dat de zorg veel goedkoper en efficiënter wordt, maar vooral ook veel vriendelijker. Hier ben ik u allemaal heel dankbaar voor.