Wijkbezoek Amsterdam: “Breng de lessen in beeld”
De verbinding met andere steden en wijken is één van de impulsen van de wijkenaanpak. Dat zei de secretaris-generaal van VROM Hans van der Vlist op maandag 13 september 2010 tijdens zijn wijkbezoek aan de aandachtswijk de Kolenkitbuurt in Amsterdam West. “Jullie lessen kunnen we in andere delen van het land toepassen.”
De Kolenkitbuurt was, toen de wijkenaanpak begon, de slechtste buurt van Nederland. Nu gaat het een stuk beter: de bewoners zijn positiever over hun buurt, het aantal vroegtijdig schoolverlaters ligt rond het stedelijk gemiddelde en de buurt is veiliger. De werkloosheid is nu nog het grootste probleem. Die blijft zeer hoog (14,5 procent) in vergelijking met het gemiddelde in Amsterdam (7,5 procent).
Het nieuwe stadsdeelbestuur heeft er bewust voor gekozen om het wijkgericht werken als uitgangspunt te nemen. De wensen van de bewoners staan daarbij centraal en de dienstverlening is daarop aangepast. De gemeente heeft er ook voor gekozen om de dienstverlening met voorrang in de aandachtswijken te leveren. De uitdaging van de komende tijd is hoe dit moet worden vormgegeven.
Hoogbegaafde kinderen
Van der Vlist begon zijn wijkbezoek op het scholeneiland in de Kolenkitbuurt. Daar gaf procesregisseur Merel Molenkamp een uitleg over de resultaten van de Academie van de Stad. Pabo-studentes Katja en Paula vertelden over het deelproject hoogbegaafde kinderen van het project De Beste School. Ze ontwikkelden instrumenten waarmee leerkrachten deze leerlingen kunnen stimuleren. Zelf hebben de leerkrachten van de zwakkere scholen in de aandachtswijken geen tijd om uit te vinden wat zij nodig hebben.
Maatwerk
Daarna gaf stadsdeelvoorzitter Martien Kuitenbrouwer een presentatie over Brede Scholen. Wat betekent het als de slechtste wijk van Nederland de beste school krijgt? Het belangrijkste is dat ouders vertrouwen hebben in de school. Je moet onderzoek blijven doen naar wat het beste werkt. ”Maar”, zegt wethouder Godfried Lambriex, “je moet daarbij niet vergeten dat elke situatie anders is. Het blijft maatwerk.”
Huisvesting
Twan Zeegers van woningcorporatie Eigen Haard vertelde over de stedelijke vernieuwing in de wijk. Er zijn veel verouderde, kleine huizen. Soms wonen er meer dan zeven personen in een driekamerwoning. Het stedelijk vernieuwingstraject loopt vertraging op, omdat de gemeente vanwege de crisis een bouwstop heeft afgekondigd. Dit zorgt voor veel onzekerheid en ongeduld bij de bewoners. “We willen nieuwe woningen, maar we krijgen een cursus bloemschikken”, zeggen ze. Van der Vlist: “De bewoners moeten duidelijkheid krijgen. Als ze weten waar ze aan toe zijn, is het niet erg om lang te wachten.” En: “als het verdienmodel in elkaar is gestort, moeten we opnieuw nadenken, bijvoorbeeld over tijdelijke huisvesting.”
Vleespen
Na een wandeling door de wijk, waarbij veiligheidscoördinator Frank Cardon een toelichting geeft op de aanpak van onveilige plekken, eindigt het wijkbezoek in het nieuwbouwcomplex Scala, een wooncomplex voor ouderen met dementie of grote zorgbehoefte. Bewoners, vrijwilligers en professionals werken samen in De Scaliantie. Ze leggen huisbezoeken af, waardoor verbanden ontstaan van mensen die elkaar helpen met oppassen, het leren van de taal, opvoeden en huiswerk. Dit initiatief wordt ondersteund door het project Samenhang in de wijk van het ministerie van VROM.
In deze tijd van bezuinigingen is die samenhang heel belangrijk voor de continuïteit en voor het borgen van de wijkenaanpak. Aanjager Casper Hartman: “We kunnen gaan barbecueën, maar pas als we de vleespen door de organisaties heen prikken, gebeurt er wat.” De verbinding met andere wijken en andere steden is één van de impulsen van de wijkenaanpak, vindt Van der Vlist. “Breng de lessen en de borging van de reguliere aanpak in beeld. Die kunnen we in andere delen van het land toepassen.”