Opening Nationaal Verkeersveligheidscongres
Alleen de uitgesproken tekst geldt.
Dames en heren,
Het is de derde keer dat ik op het punt sta om bekend te maken hoeveel mensen het afgelopen jaar zijn omgekomen in het verkeer. En voor de derde keer doe ik dat met een dubbel gevoel.
Het is nieuws.
Maar het is ook een verdrietig verhaal.
Want elke verkeersdode laat een lege plek achter.
De afgelopen jaren is het aantal dodelijke slachtoffers gelukkig steeds afgenomen.
In 2008 was er een daling van 791 naar 750. Daarmee was de doelstelling voor 2010 twee jaar eerder bereikt.
U weet net zo goed als ik dat het elke keer lastiger wordt om het aantal verder omlaag te krijgen.
We hebben ons daar samen ook in 2009 weer met hart en ziel voor ingezet.
Het was niet voor niks…
In 2009 zijn er in Nederland 720 mensen omgekomen in het verkeer.
Dat zijn er dertig minder dan het jaar ervoor. De dalende trend van de afgelopen jaren heeft zich dus doorgezet.
Nogmaals, ik stap allerminst luchtig heen over die honderden dodelijke slachtoffers.
Het zijn 720 families die zijn geconfronteerd met een onherstelbaar verlies.
Tegelijkertijd vind ik het groot nieuws dat het wéér is gelukt om het aantal verkeersdoden substantieel terug te dringen.
Waar komen we vandaan?
In de tweede helft van de vorige eeuw ontpopte het uitdijende wegverkeer zich als een ware sluipmoordenaar.
We bereikten het dieptepunt in de jaren zeventig toen jaarlijks meer dan drieduizend mensen om het leven kwamen.
Aan het begin van deze eeuw stond de teller nog altijd op elfhonderd doden.
We komen van heel ver en we hebben al heel veel bereikt.
Nederland hoort bij de top van landen met het veiligste verkeer van Europa.
We hebben inmiddels met relatief lage aantallen te maken.
Met conclusies aan de hand van een uitsplitsing van de cijfers, begeef ik me op glad ijs.
Ik stel wel objectief vast dat het aantal omgekomen automobilisten daalt (tot 296). Dat geldt niet voor motorrijders: 70 doden.
En ook niet voor voetgangers die werden aangereden op het zebrapad: 18 doden.
Een ander zwartgerand cijfer is het gegeven dat het aantal jonge verkeersdoden, tussen de 18 en 24 jaar is gestegen van 107 naar 128.
We staan voor een grote uitdaging om ook de komende jaren het aantal verkeersslachtoffers nog verder omlaag te krijgen, in elke categorie, in elke leeftijd.
Iedereen heeft een bijdrage te leveren aan de verkeersveiligheid van Nederland.
Elk individu dat een voet buiten de deur zet, draagt verantwoordelijkheid voor de veiligheid van zichzelf en van anderen.
Verkeersveiligheid is echt niet alleen een zaak van de overheid.
Ik weet dat ieder van u hier vandaag aanwezig zich concreet inzet voor de veiligheid van Nederland.
Ik wil u daar hartelijk voor bedanken.
We kunnen het alleen als u zich daaraan blijft committeren.
De inzendingen voor de Nationale Verkeersveiligheidsprijs laten zien hoe betrokken mensen zich voelen bij dit onderwerp.
Ik wil alle deelnemers daar een groot compliment voor maken, met name natuurlijk de eersteklas ideeën en oplossingen van de genomineerde projecten.
Het ministerie van Verkeer en Waterstaat doet al vele jaren en in samenwerking met organisaties als VVN, de ANWB en TLN een klemmend beroep op alle verkeersdeelnemers om het hoofd erbij te houden.
Met verkeerseducatie en voorlichtingscampagnes.
Denk maar aan de verkeerslessen op school, aan alle voorlichting rond de dode hoek, aan de Bob of bijvoorbeeld aan het gordeldier.
Precies een week geleden stonden Karla Peijs en ik nog op een schoolplein in Rosmalen, waar prinses Máxima de verkeersdiploma’s uitreikte.
Een paar dagen eerder heb ik het startsein gegeven voor de Postbus-51-campagne ‘Hou je aan de snelheidslimiet’.
Ik hoef niemand in deze zaal uit te leggen hoe belangrijk het is dat automobilisten echt stapvoets rijden in de 30-kilometerbuurten met spelende en fietsende kinderen.
En dat je voortdurend je aandacht erbij moet houden, bij je snelheid en bij het verkeer.
Bestuurders die dat niet doen en zich onverantwoordelijk gedragen, krijgen het zwaar.
Laat dit duidelijk zijn: wangedrag in het verkeer is niet te tolereren.
We hebben verschillende maatregelen gepresenteerd voor mensen die met een borrel op achter het stuur kruipen, tegen snelheidsduivels en asociale bestuurders.
Zo raakt een automobilist die voor de tweede keer wordt betrapt op dronken rijden, straks zonder pardon z’n rijbewijs kwijt.
Terwijl de auto’s steeds veiliger worden, blijven jongeren, fietsers, ouderen en motorrijders kwetsbaar in het verkeer.
Daarom nemen we hen extra in bescherming bij de inrichting van wegen.
Dáár zijn de 30-kilometerzones voor.
Dát is het doel van de motorvriendelijke vangrail in gevaarlijke bochten.
Zo zijn we met elkaar voortdurend bezig om het verkeer in ons land zo veilig mogelijk te maken.
Dames en heren,
We kunnen alleen maar ongelukken voorkomen als iedereen zich blijft inzetten. Organisaties als de ANWB, VVN, de SWOV, de Fietsersbond, een programma als Blijf veilig mobiel én de overheid doen steeds weer hun uiterste best.
Veiligheid in het verkeer vergt dan ook voortdurend de opperste concentratie, van ons allemaal.
De opgave om het aantal verkeersdoden nog verder omlaag te krijgen wordt elk jaar complexer.
We kunnen moed putten uit wat we de afgelopen jaren hebben bereikt.
Zo maken we Nederland stapje voor stapje veiliger.
Ik ben heel erg benieuwd naar úw aanpak en uw plannen.
Ik wens u een inspirerende dag toe en veel succes bij het nóg verkeersveiliger maken van Nederland!
Dank u wel.