Vijftig chiplezers tegen fietsendiefstal
Minister Hirsch Ballin (Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties) heeft vijftig chiplezers gekocht om gestolen fietsen op te sporen. De apparaten kunnen de chips in fietsen uitlezen, barcodes scannen en framenummers registreren.
Als een fiets gestolen blijkt te zijn, wordt via het fietsregister bij de RDW de oorspronkelijke eigenaar achterhaald als die bij de politie aangifte heeft gedaan van de diefstal.
De chiplezers worden verspreid onder politiekorpsen. De eerste vijftig apparaten van het ministerie zijn bedoeld om te stimuleren dat politiekorpsen en gemeenten zelf ook chiplezers kopen.
Nu gestolen fietsen met chiplezers opgespoord kunnen worden, is het riskanter om een gestolen fiets te kopen. Kopers van een gestolen fiets die niet te goeder trouw zijn, zijn strafbaar; ze kunnen vervolgd worden voor heling. In ieder geval zijn ze hun fiets weer kwijt als ontdekt wordt dat die gestolen is. Als minder mensen bereid zijn een gestolen fiets te kopen, zal fietsendiefstal omlaag gaan.
De doelstelling van het kabinet was dat er dit jaar 100.000 minder fietsen worden gestolen dan in 2006; toen werden er ongeveer 750.000 fietsen gestolen. Al in 2008 werd dat doel gehaald met 110.000 minder gestolen fietsen. Inmiddels is het aantal nog verder gedaald naar 220.000 minder gestolen fietsen in heel 2009.
In de strijd tegen fietsendiefstal hebben de rijksoverheid, de fietsenbranche, gemeenten, de politie, de RDW en het Centrum Fietsdiefstal verschillende maatregelen genomen. Een greep daaruit:
- de laatste jaren zijn nieuwe fietsen voorzien van een chip in het slot of het frame als uniek kenmerk;
- keurmerken voor goede fietsenstallingen en fietssloten;
- gemeenten, NS en Prorail zorgen voor meer bewaakte en onbewaakte fietsenstallingen, waar fietsen goed op slot gezet kunnen worden aan 'de vaste wereld';
- het fietsdiefstalregister bij de RDW, om te controleren of een fiets gestolen is en om teruggevonden fietsen terug te bezorgen bij de eigenaar;
- lokale aanpak van fietsdiefstal in samenwerking met politie en gemeenten;
- fietsopslagdepots bij gemeenten voor weggehaalde en gevonden fietsen ('weesfietsen');
- voorlichting door de fietsenhandel, verzekeraars en overheden.