Calamiteit in de Schiphol spoortunnel

De brand in de Schipholspoortunnel op 2 juli 2009 is vanzelf uitgegaan. Er is geen sprake geweest van een gevaarlijke situatie, maar de rookontwikkeling is wel als bedreigend ervaren door reizigers en treinpersoneel. De spoorbedrijven blijken in de eerste tien minuten van het incident niet slagvaardig en effectief te zijn opgetreden. De informatie-uitwisseling tussen partijen die bij een incident betrokken zijn, dient te worden verbeterd.

Deze conclusies trekken de Inspectie Verkeer en Waterstaat en de Inspectie Openbare Orde en Veiligheid in hun rapport over het incident. Minister Eurlings benadrukt in zijn reactie, mede namens minister Hirsch Ballin (Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties) dat het rapport bedoeld is om lering te trekken. Hij stelt vast dat alle betrokken partijen hun verantwoordelijkheid hebben genomen.

Uit het rapport blijkt dat de informatielijnen tijdens een acute fase van de bestrijding van een incident complex zijn. Het alarmeren gebeurt aan de hand van procedures die uit een groot aantal stappen bestaan. Er is onvoldoende regie over het alarmeringsproces en de communicatie en er zijn geen voorzieningen om de (versnipperde) informatie te bundelen.

Alle betrokkenen hebben inmiddels initiatieven genomen om de door Eurlings bepleite eenduidige procedures en heldere informatie-uitwisseling, te realiseren. De burgemeester van Haarlemmermeer heeft aangegeven dat alle meldkamers op Schiphol bij incidenten onder directe aansturing van de meldkamer van de Veiligheidsregio moeten opereren. Hij heeft inmiddels opdracht gegeven tot het onderzoeken en uitvoeren van de noodzakelijke aanpassingen om dat mogelijk te maken. De minister vraagt ProRail en NS een plan van aanpak te maken om treindienstleiders en treinpersoneel meer te betrekken bij oefeningen.