Antwoorden op vragen van leerlingen over diversiteit en het Europa van de toekomst
‘De droom van Frans Timmermans?’
Waar ik in geloof is een Europa waar mensen samen de schouders eronder zetten, ongeacht waar ze oorspronkelijk vandaan kwamen of hun ouders of grootouders vandaan kwamen. Waar ik in geloof is een Europa waarin alle jongeren zoals jullie, ongeacht de achtergrond van hun ouders kunnen woekeren met hun talent op school, alles eruit kunnen halen zoals de kans mij ook is vergund.
Mijn opa kreeg die kans niet, ik kreeg hem wel. Ik ben de eerste in de familie die ooit de middelbare school en de universiteit afmaakte. Dat zijn dromen, die wil ik voor iedereen. Waar ik van droom is een Europa met een duurzame economie, waarin we niet meer afhankelijk zijn van fossiele brandstoffen, waarin we niet meer de atmosfeer zo opwarmen en vervuilen dat onze kleinkinderen een rotleven zullen hebben. Waarin we ervoor zorgen dat we niet meer afhankelijk zijn van fossiele brandstoffen die leiden tot oorlogen en spanningen in andere delen van de wereld. Waar ik in geloof is een Europa dat zorgt voor stabiliteit in de Middellandse Zeeregio, dat bijdraagt aan oplossingen van het Midden Oostenconflict, dat een einde maakt aan de honger in Afrika. Dat is het Europa waar ik in geloof.
‘Geert Wilders zegt dat Nederland vol zit, hoe denkt u daarover?’
Natuurlijk kunnen we niet iedereen uit de hele wereld opvangen. En natuurlijk hebben we behoefte aan een streng asiel- en migratiebeleid, op Europese schaal. Dat kunnen we niet meer als land alleen. Maar ik zeg je er wel een ding erbij. Je kunt de hekken om Europa zo hoog maken als je wilt, je kunt ze ook nog eens een keer allemaal onder hoogspanning zetten, maar als de mensen in de landen in Sub-Sahara Afrika daar doodgaan van de honger, dan gaan ze aan de wandel, dan komen ze naar ons toe. Dus als je gelooft in een Europa waar niet iedereen zomaar naartoe kan, dan moet je ook geloven in ontwikkelingssamenwerking. Dan moet je ook geloven in het bieden van perspectief aan al die mensen in Afrika die natuurlijk het liefste in eigen land gelukkig zouden worden en die alleen maar aan de wandel gaan omdat ze daar doodgaan of slachtoffer zijn van oorlogen en ellende. En natuurlijk hoeven en kunnen wij niet alle economische vluchtelingen van Europa opnemen. Dat is met onze organisatie van sociale zekerheid onmogelijk. Dat kan dus niet. Maar we hebben wel de verplichting om bij te dragen aan de ontwikkeling van de landen daar. Zodat mensen daar perspectief hebben, zodat mensen daar hun toekomst op willen bouwen. En met iedereen die hier is in de Europese samenleving, want Geert Wilders gaat wel een paar stapjes verder dan dat. Hij zegt niet alleen ‘het is vol’, hij zegt ook: tientallen miljoenen van de mensen die er al zijn moeten gedeporteerd worden. Dat vind ik volstrekt onaanvaardbaar. We zullen er in Europa samen iets van moeten maken, ongeacht je geloof, ongeacht waar je vandaan komt. Bovendien, het is ook ontzettend dom om in een land als Nederland met onze vergrijzing, waar we jullie, ieder voor zich, ieder individueel keihard nodig zullen hebben om het land verder op te bouwen, heel dom om mensen weg te jagen. Daar doen we onszelf enorm veel schade mee. Dus ik geloof in een Nederland, ik geloof in een Europa, waar we met de mensen die er zijn er samen voor zorgen dat het hier beter wordt. Met respect voor ieders achtergrond, met respect voor ieders keuze in haar of zijn leven. Dat is mijn droom voor Europa.
Vragen over onderwijs en werk
In de komende maanden zullen we zwaar economisch weer gaan meemaken. Toen ik studeerde in Nijmegen - toen jullie nog niet eens geboren waren - had je bijvoorbeeld in het onderwijs hetzelfde. Er was een hele grote economische crisis, mensen van de universiteiten konden nauwelijks een baan vinden in die jaren, ik praat over het begin van de jaren tachtig. Toen moesten ze in het onderwijs ook wat veranderen. Toen hebben ze er in het onderwijs voor gekozen om alleen maar de positie van de mensen die er al zaten, die al een goede baan hadden, te beschermen, ten koste van alle jongeren en nieuwkomers. Dat heeft in het onderwijs een ravage veroorzaakt. Een veel grotere ravage dan alle onderwijshervormingen. Waarom? Omdat het jonge mensen en met name ook vrouwen enorm strafte. Die gingen enorm veel minder verdienen dan de collega die hetzelfde deed, die kregen veel minder kansen. Het heeft echt talent weggejaagd uit het onderwijs en het onderwijs heeft een generatie nodig gehad om daar overheen te komen. Waarom zeg ik dat met zoveel nadruk? Omdat als we niet oppassen we nu weer hetzelfde gaan doen. Als we alleen maar opkomen voor de belangen van de witte mannen boven de vijftig, dan doen we jullie onrecht, dan doen we miljoenen vrouwen onrecht, dan doen we miljoenen nieuwkomers onrecht en dan doen we zeker de jongste generatie onrecht. Dat zal in de komende maanden cruciaal worden en ik hoop ook dat we de vakbonden aan kunnen spreken, niet alleen op de leden, maar op iedereen in het land. Voor die belangen zullen ze ook op moeten komen, met name voor de jongeren. Jullie zijn de toekomst, als jullie nu uit het arbeidsproces zouden vallen dan duurt het een generatie om dat weer op te pikken, dat kunnen we ons niet veroorloven.