Handleiding ketenbeleid

Een keet is een ontmoetingsplek veelal opgezet voor en door jongeren, die daar één of meer keer per week samenkomen voor de gezelligheid. Er zijn vele benamingen die gebruikt worden om de zelfgecreëerde ontmoetingsplekken te benoemen. Keten en hokken zijn de meest gangbare termen. Een keet staat meestal los op een erf en wordt daar speciaal neergezet met als doel keetbezoek. Een hok bevindt zich vaak in een bestaande locatie (bijvoorbeeld een omgebouwde schuur of kippenhok).

Hokken en keten vormen een belangrijk aandachtspunt in het alcoholbeleid van het kabinet. Gemeenten hebben het beste zicht op de lokale problematiek en hebben daarom de regie bij de aanpak van hokken en keten. De handleiding helpt gemeenten bij het formuleren, implementeren en handhaven van hun beleid. De handleiding is geschreven door het Verwey-Jonker Instituut in samenwerking met STAP.

Naast een handleiding voor gemeenten is een handreiking voor ouders en keeteigenaren ontwikkeld door het Trimbos-Instituut. Deze handreiking informeert ouders over de risico’s van alcoholgebruik door jongeren in hokken en keten. De handreiking bevat tips voor ouders met uitgaande kinderen en wijst de keeteigenaar op zijn wettelijke verantwoordelijkheden.

Het Trimbos-Instituut heeft ook een landelijke gedragscode voor ouders en keeteigenaren ontwikkeld. Deze gedragscode bevat onder andere voorbeelden voor huisregels over brandveiligheid en alcoholgebruik in de keet.