Wijkbezoek Arnhem: wijkenaanpak op Malburgse manier
Het Arnhemse Malburgen ligt vóór met de wijkenaanpak. En dus heeft deze wijk ook de problemen waar een koploper mee te maken heeft. Dat zei minister Van der Laan maandag 29 juni 2009 tijdens het wijkbezoek. 'Wat jullie hier meemaken is héél normaal.'
In Arnhem beslissen de bewoners mee over de 'Sociale Bouwstenen', de sociale poot van het Ontwikkelingsplan Malburgen. Dat is de Malburgse manier, een afspraak waarbij gemeente, woningbouwcorporatie Volkshuisvesting en bewoners als gelijkwaardige partners betrokken zijn bij het ontwikkelingsplan. Op deze 'manier' voelen de bewoners zich medeverantwoordelijk voor de ontwikkeling van hun wijk.
Bruishuis
Van der Laan begon zijn wijkbezoek in het Bruishuis, een initiatief van Volkshuisvesting. Dit voormalige woon- en zorgcentrum St. Laurentius aan de Akkerwindestraat wordt omgevormd tot een ontmoetingsplek in de wijk. De minister sprak hier met een aantal Malburgers. Bewoonster Wil vindt dat het grote aantal wisselingen onder gemeenteambtenaren de wijkaanpak tegenhoudt: 'We moeten steeds weer hetzelfde verhaal vertellen. Maar eigenlijk is het ook wel goed om conflicten te creëren, want dat zorgt voor een verbreding binnen het gemeentelijk apparaat.' Als koploper moet je obstakels overwinnen, vindt ook de minister.
Omars Gym
Na het onderhoud met de bewoners wandelt Van der Laan onder andere langs Malburgstaete. In dit moderne gebouw worden wonen, zorg en welzijn gecombineerd. De Verzorgd Wonen appartementen worden verhuurd door woningbouwcorporatie Vivare. Terug in het Bruishuis spreekt de minister met Omar en Mohammed. Omar geeft jongeren les in kickboksen. Maar vanuit Omars Gym worden zij ook begeleid bij bijvoorbeeld studiekeuzes, het vinden van werk en problemen thuis. Mohammed maakt toezichthouders van de jongens. 'Hij heeft mij een kans gegeven en die heb ik geaccepteerd', zegt één van zijn leerlingen.
Gelijke rechten
Vervolgens spreekt de minister met vertrouwenspersonen voor huiselijk geweld. De vrijwilligers en begeleiders hebben verschillende culturele achtergronden, ze komen onder andere uit Iran, Afghanistan en Suriname. De vertrouwenspersonen vertellen heel openhartig over hun werk en over de opvoeding van kinderen binnen verschillende culturen. Met voorlichting proberen ze moeders en vooral ook vaders bij de opvoeding te betrekken. 'Gelijke rechten', dat is hun belangrijkste boodschap.
Zie ook: