Verplichte meldcode huiselijk geweld en kindermishandeling
Geweld in de privésfeer is één van de omvangrijkste geweldsvormen in de samenleving. Om huiselijk geweld en kindermishandeling uit te bannen én om professionals houvast te bieden bij hulpverlening stelt het kabinet een meldcode huiselijk geweld en kindermishandeling verplicht.
In het wetsvoorstel worden de stappen opgenomen, waaraan een meldcode in ieder geval moet voldoen: signalering, een gesprek met betrokkenen, collegiale toetsing, melding bij het meldpunt, hulp op gang brengen, nazorg en de wijze van vastleggen. Dit schrijven de ministers Hirsch Ballin, Rouvoet (Jeugd en Gezin) en Bussemaker (Volksgezondheid, Welzijn en Sport) in een brief aan de Tweede Kamer.
De verplichte meldcode maakt het voor het eerst mogelijk om huiselijk geweld en kindermishandeling vroegtijdig daadkrachtig aan te pakken en te stoppen. In het wetsvoorstel wordt ook voorzien in een meldpunt voor huiselijk geweld. Voor het melden van huiselijk geweld bestaat op dit moment geen wettelijk meldpunt, terwijl dat voor een bruikbare meldcode wel noodzakelijk is.
De verplichte meldcode zal gaan gelden voor de gezondheidszorg, het onderwijs en de kinderopvang, de maatschappelijke ondersteuning, jeugdzorg, justitie en politie. Het wetsvoorstel tot meldcode huiselijk geweld en kindermishandeling wordt in het najaar van 2009 naar de Raad van State gestuurd.