Terugkomst Olympische Sporters

(KLM-vliegtuig komt aan op Schiphol)
(Sporters komen uit vliegtuig en tonen hun medaille)

Mark Huizinga (judo):
Het is een mooie ontvangst. We zagen al direct Apaches staan op het platform en nu de Luchtmachtkapel. Mooier kan het niet.

Deborah Gravenstijn (judo):
Prima geregeld door KLM maar nu gaan we feestvieren.

Verslaggever:
Heel veel plezier!

Deborah Gravenstijn:
Dank je wel.
Ik moet toch met jullie mee?

(Deborah toont haar medaille)
Deborah Gravenstijn:
Dit is de voorkant. Athene.

Bas Verweijlen (schermen)
Apart natuurlijk om te zien: Deborah die een zilveren medaille wint, na alles wat ze heeft meegemaakt, Gregory die een goede race loopt, Caimin ook, alleen ja, dat ging net mis. Ik zat bij Dennis in de zaal, hij verliest de eerste tegen een Koreaan. Die Koreaan wordt later Olympisch Kampioen. Hetzelfde verhaal bij mij: ik verloor ook uiteindelijk van een Olympisch Kampioen. Het was gewoon schitterend om erbij aanwezig te zijn. Bij je vrienden.

Gregory Sedoc (atletiek)
Je trekt altijd meer naar mensen toe die dichterbij staan maar ik denk dat we als Defensie-topsportselectie wel zeker een echte groep waren.

Deborah Gravenstijn:
Ik ga altijd voor het allerhoogste, absoluut voor goud maar je weet: ook met zilver schrijf je geschiedenis.

Caimin Douglas (atletiek)
Je staat daar in de finale en ik zei tegen de jongens: geniet er gewoon van. Het zal wel een historische race worden en dat werd het ook.

Deborah Gravenstijn:
Ik heb wel begrepen dat op het hoofdkwartier, op de toren in Breda, dat daar alles stilstond en mijn collega's op Medische Dienst van Vliegbasis Gilze-Rijen hebben ook meegeleefd, maar ik geloof dat heel Defensie wel gejuicht heeft.

(Helicopters vliegen over de bus van de sporters)
Ja! Daar, daar daar!

(Sporters komen aan in het stadion voor hun huldiging)

Speaker:
Applaus voor de medaillewinnaars van de Spelen, voor Nederland, in Peking 2008!

(Sporters en supporters vieren feest en er is live muziek)