Presentatie Taskforce Deeltijd Plus
• Goede timing om nu met uw werkplan te komen, in de stroom van het rapport van de commissie Bakker en de reactie van het kabinet.
• De taakopdracht van de Taskforce DeeltijdPlus is "te stimuleren dat met name vrouwen in kleine deeltijdbanen meer uren gaan werken." (Werkplan, blz. 11). Dit is hard nodig. De economische zelfstandigheid van vrouwen blijft ver achter bij de emancipatiedoelstelling. Ik citeer uit de kabinetsreactie op het voorstel van de Commissie Bakker: "Er zitten ook nadelen aan de massale keuze voor het anderhalf-verdienersmodel: het dempt de economische zelfstandigheid en loopbaanmogelijkheden van vrouwen (...) en begrenst hun aandeel in het slechten van de nijpende arbeidsmarkttekorten.
• Het moet voor de minst verdienende partner - meestal de vrouw - financieel aantrekkelijker worden om meer (uren) te gaan werken, meer vrouwen moeten economisch zelfstandig kunnen worden. Het kabinet heeft daartoe verschillende maatregelen genomen:
o Tijdens deze kabinetsperiode steken we drie miljard extra in de kinderopvang;
o We trekken extra geld uit voor de inkomensafhankelijke combinatiekorting;
o We overwegen het voorstel van de Commissie Bakker om de hoogte van de kinderopvangtoeslag afhankelijk te maken van het inkomen van de meest verdienende partner.
• Een waarschuwing is op zijn plaats. Vrouwen die een volwaardige carrière willen, mogen niet vastlopen in de fuik van het anderhalfverdienersmodel. De praktijk is nu nog te veel 'eens deeltijdwerk, altijd deeltijdwerk'. Als we niet uitkijken, halen we 80% arbeidsparticipatie in 2016 met 100% vrouwen in deeltijd.
• In mijn ideale toekomstbeeld zie ik vrouwen en mannen arbeid en zorg evenwichtiger verdelen. Daarom moeten we ook oppassen met 'moedercontracten' en 'schooltijdbanen'. Voor je het weet zijn de schooltijdbanen ook moedercontracten en blijven de mannen buiten schot. We willen voorkomen dat alleen de meest verdienende partner carrière kan maken en de minst verdienende partner het nakijken heeft.
• Ik lees voor uit de kabinetsreactie op de commissie Bakker: "De grootste kostenpost verbonden met de zorg voor kinderen is immers niet het onbetaalde verlof of de kinderopvang, maar de gemiste carrièrekansen van de verzorgende ouder." Daarom twee bewegingen:
1. Voor vrouwen die nu niet werken of weinig werken, kan werken binnen schooltijden helpen om ze over drempel te helpen, hetzij naar werk, hetzij naar een grotere baan.
2. Uiteindelijk moeten zowel vrouwen als mannen een volwaardige carrière kunnen hebben, maar ook tijd en aandacht kunnen besteden aan hun kinderen.
• Het kabinet gaat in gesprek met de sociale partners over flexibele arbeidstijden en carrièrepatronen, die de kosten van de zorg voor kinderen niet eenzijdig bij vrouwen leggen. Ook de mannen zijn daarbij uitdrukkelijk aan zet. Met flexibele werktijden kunnen vaders hun kinderen van en naar school brengen. Met ouderschapsverlof kunnen vaders een jaar lang vier dagen werken, bij de overheid zelfs bijna zonder dat het hen een cent kost. En misschien kan een tijdelijk (met de nadruk op tijdelijk) 2x4-model voorkomen dat alleen vrouwen korter gaan werken als er kinderen komen.
• Kortom: we moeten als samenleving de kosten van het ouderschap eerlijker verdelen over vrouwen en mannen, anders komen we nooit van het anderhalfverdienersmodel af.