Antwoorden op kamervragen van Agema over het bericht dat in een jaar tijd acht keer meer Nederlanders en Belgisch ziekenhuis bezoeken
De Voorzitter van de Tweede Kamer
der Staten-Generaal
Postbus 20018
2500 EA DEN HAAG
CZ-K-U-2854323
16 juniAntwoorden van minister Klink op kamervragen van het Kamerlid Agema (PVV) over het bericht dat in een jaar tijd acht keer meer Nederlanders een Belgisch ziekenhuis bezoeken.
(2070821260)
Vraag 1.
Bent u bekend met het bericht “Steeds meer Nederlanders naar Belgisch ziekenhuis”? 1)
Antwoord 1.
Ja.
Deelt u de mening dat, hoewel het prachtig is dat Nederlanders voor een medische behandeling in Belgische ziekenhuizen terecht kunnen, het eigenlijk van de zotte is dat het aantal mensen dat dit doet in één jaar tijd verachtvoudigd is? Zo neen, waarom niet?
Antwoord 2.
Ik ben van mening dat het voor bepaalde groepen patiënten, bijvoorbeeld bewoners van de grensstreek, in bepaalde omstandigheden voordelen biedt om gebruik te maken van zorgaanbod in het buitenland.
Over het recht om in het buitenland zorg te zoeken en het recht op vergoeding van de kosten hiervoor bestaat jurisprudentie van het Europese hof. De Zorgverzekeringswet (Zvw) sluit hier op aan. De Zorgverzekeringswet (Zvw) kent werelddekking. Dat betekent dat verzekerden overal ter wereld aanspraak kunnen maken op de zorg die onderdeel uitmaakt van het verzekerde pakket. Hiervoor is geen aparte toestemming van de zorgverzekeraar nodig. Daarbij geldt dat zorgverzekeraars geen hogere kosten hoeven te vergoeden dan dat wat binnen de in Nederland gebruikelijke marktomstandigheden passend is. Vanuit verzekerinsoogpunt is er dus geen beletsel voor Nederlandse verzekerden om zorg in België in te roepen.
Dat Nederlandse patiënten nu in toenemende mate zorg gebruiken in België past binnen deze lijn en toont aan dat meer patiënten zich bewust worden van deze mogelijkheid. Het overgrote deel van de Nederlandse patiënten maakt overigens nog altijd bij voorkeur gebruik van zorg in eigen land. Ik zie grensoverschrijdende zorg als een waardevolle aanvulling op het zorgaanbod in Nederland.
Vraag 3.
Zijn naast de kortere wachtlijsten ook de patiëntvriendelijkheid en kwaliteit redenen voor Nederlanders om naar een Belgisch ziekenhuis te gaan? Zo neen, kunt u dat toelichten?
Antwoord 3.
Als zorg in een andere Europese lidstaat burgers en patiënten in hun specifieke situatie voordelen biedt, moeten zij van deze voordelen gebruik kunnen maken.
Ik heb vooralsnog geen reden om aan te nemen dat de patientvriendelijkheid en of de kwaliteit van de geboden zorg in Nederland reden zijn geweest voor de betreffende patiënten om in toenemende mate in Belgie medische hulp te zoeken.
In Nederland streven we ernaar dat ziekenhuizen onderling meer gaan concurreren op aspecten als prijs, kwaliteit en patiëntvriendelijkheid. Daartoe willen we graag dat patiënten meer inzicht krijgen in de prestaties van ziekenhuizen. In die zin heb ik er ook geen moeite mee als Nederlandse ziekenhuizen ook vanuit het buitenland geprikkeld worden om de zorg die zij bieden te optimaliseren.
Vraag 4.
Deelt u de mening dat er een relatie bestaat tussen deze beweging en de numerus fixus in eigen land en het ontbreken daarvan in België, waardoor er in België relatief veel meer specialisten zijn die onderling meer concurreren en daardoor vanuit zichzelf meer bezig zijn met kwaliteit en patiëntvriendelijkheid? Zo neen, waarom niet?
Antwoord 4.
Deze mening deel ik niet. Met het oog op de meer vraaggeoriënteerde zorg en gereguleerde marktwerking, wordt over de hele linie gestreefd naar een zeker overschot aan medisch specialisten. Daarentegen is het ook niet de bedoeling om het aantal basisartsen en medisch specialisten ongebreideld te laten toenemen. Van belang is dat er een zekere balans bestaat tussen vraag en aanbod. Hierin wordt thans voorzien.
Voor zowel de opleiding tot basisarts als de opleiding tot medisch specialist is de capaciteit de laatste jaren uitgebreid. De numerus fixus is van 2.010 plaatsen in het begin van dit millennium uitgebreid naar 2.850 in 2004. In mijn reactie op het capaciteitsplan van 28 april 2008 heb ik aangegeven dit niveau te willen handhaven, ondanks het advies van het Capaciteitsorgaan om dit te verlagen. Het aantal medisch specialisten in opleiding is sinds 2000 met 2.200 opleidingsplaatsen uitgebreid. Dit is een toename van 66%. Dit is in lijn met het streven naar een zeker overschot aan medisch specialisten.
Vraag 5.
Welke maatregelen gaat u op korte termijn nemen zodat het vertrouwen van de patiënten die nu naar België gaan in de Nederlandse ziekenhuiszorg herstelt?
Antwoord 5.
Geen. Mij hebben geen signalen bereikt dat patiënten geen vertrouwen zouden hebben in de Nederlandse ziekenhuiszorg.
Vraag 6.
Schaamt u zich ervoor dat kennelijk zoveel mensen hun heil in het buitenland moeten zoeken omdat de Nederlandse ziekenhuiszorg tekortschiet?
Antwoord 6.
Nee. Zie tevens mijn antwoord op de vragen 3 en 5.
Is dit niet weer een prachtig voorbeeld waarom Nederland en Vlaanderen zouden moeten samengaan?
Antwoord 7.
Het is niet aan mij, als minister van VWS, om hier uitspraken over te doen.