Antwoorden op kamervragen van Agema over het bericht dat behandelaars Turks leren om Turkse vrouwen beter te kunnen begeleiden
De Voorzitter van de Tweede Kamer
der Staten-Generaal
Postbus 20018
2500 EA DEN HAAG
DZ-K-U-2845486
16 mei 2008
Antwoorden van minister Klink op Kamervragen van het Kamerlid Agema over het bericht dat behandelaars Turks leren om Turkse vrouwen beter te kunnen begeleiden (2070817530).
Vraag 1
Bent u bekend met het bericht ‘Nieuwe behandeling voor Turkse vrouwen’? 1)
Antwoord 1
Ja.
Vraag 2
Bent u bekend met het begrip migratiepsychologie? Wordt dit vergoed vanuit de basisverzekering? Zo ja, deelt u de mening dat het verbeteren van sociale vaardigheden, beweging en migratieproblemen onder de eigen verantwoordelijkheid van migranten valt, en dus niet vergoed moet worden vanuit de basisverzekering? Zo neen, waarom niet?
Antwoord 2
Het begrip ‘migratiepsychologie’ duidt slechts op de kennis over psychische klachten die kunnen voortkomen uit de migratieachtergrond van bepaalde groepen verzekerden. Het gaat in feite om zorg zoals psychologen deze plegen te bieden en die deel uitmaakt van het verzekerd pakket van de Zvw. Een verzekerde heeft recht op deze zorg ‘voor zover hij daarop naar inhoud en omvang redelijkerwijs is aangewezen’ (Besluit zorgverzekering, art. 2.1 lid 3). Hiervoor is het land van herkomst van de verzekerde niet relevant.
Vraag 3
Deelt u de mening dat het van de gekke is dat behandelaars een cursus cultureel interviewen en een cursus Turks gaan volgen, omdat het de verantwoordelijkheid van migranten is om zich onze taal en gebruiken eigen te maken? Zo neen, waarom niet?
Antwoord 3
Een behandelaar zal altijd trachten de oorzaak van klachten te achterhalen. Kennis over de sociale en culturele achtergrond – bijvoorbeeld de gezinssamenstelling of de woon- en werkomgeving - kan daarbij van belang zijn. Cultuursensitief werken maakt overigens deel uit van de beroepsethiek of beroepscode in de geestelijke gezondheidszorg. Van behandelaars wordt verwacht dat zij bij het vaststellen van een diagnose - op basis van de DSM-IV-classificatie - rekening houden met de sociale achtergrond van een cliënt. Bij de cursus die in de publicatie wordt genoemd, gaat het om het verkrijgen van inzicht in de relatie tussen psychische klachten en de culturele achtergrond. Dit kan leiden tot een kortere en goedkopere behandeling. Deze cursus staat geheel los van de verantwoordelijkheid van migranten om thuis te raken in onze taal en cultuur.
Vraag 4
Loopt de aanname dat Turkse migranten zorg gaan mijden als behandelaars niet geschoold zijn in migratiepsychologie mank met het feit dat 41% van de Turken 1 tot 2 maal per maand de huisarts bezoeken? 2) Wat is uw reactie op het feit dat kennelijk op dit soort aannames grote investeringen met gemeenschapsgeld worden gedaan?
Vraag 5
Deelt u de mening dat de aanname dat wanneer behandelaars Turks spreken, Turkse vrouwen als vanzelf meer Nederlands leren, een belachelijke aanname is? Zo neen, waarom niet?
Antwoord 4 en 5
Het leren van elkaars taal is in de scholing van de behandelaars of de behandeling van de Turkse vrouwen niet aan de orde. In het aangehaalde onderzoek wordt voorgesteld de gezondheidssituatie van de allochtone bevolking te verbeteren door het zorgaanbod beter af te stemmen op de zorgbehoefte van de allochtone bevolking. Het Sociaal Cultureel Planbureau heeft in 2004 een vergelijkbare aanbeveling gedaan in zijn onderzoek ‘Gezondheid en welzijn allochtone ouderen’. De betreffende cursus is in lijn met deze aanbevelingen en kan daardoor bijdragen aan het verbeteren van de gezondheidssituatie van Turkse vrouwen.
1) ‘Nieuwe behandeling voor Turkse vrouwen’, http://psy.nl/nieuws/nieuwsbericht/article/nieuwe-behandeling-voor-turkse-vrouwen/
2) Zorg en Welzijn voor Turkse, Surinaamse en Molukse ouderen in Nederland, Samenvatting van het Nederlandse deel van het project: Minority Elder Care, April 2005.