Actiz onder leiding van Rompa betrouwbare partner
Strijdbaar maar niet dogmatisch. Zo omscheef staatssecretaris Bussemaker Mariëlle Rompa tijdens haar afscheidsreceptie als directeur van Actiz, de brancheorganisatie voor zorgondernemens. Bussemaker sprak de hoop uit dat de werkwijze van Rompa kenmerkend blijft voor Actiz.
Beste Mariëlle, dames en heren,
Aan mij de eer om als eerste tijdens deze afscheidsreceptie, in dit prachtige Slot Zeist, een paar woorden te richten tot Mariëlle. Dit decor zal jou zeker aanspreken. Ongetwijfeld is het je als kunsthistorica meteen opgevallen dat deze 17e eeuwse lusthof gebouwd is in de stijl van het Hollands Classicisme….
Niet alleen is dit een plek waar je als kunsthistoricus plezier aan beleeft, ik denk ook dat deze plek je bevalt omdat dit stijlvolle gebouw helemaal bij jou past. Ik kom daar later op terug.
Eerst wil ik het over je werk hebben. Want dat is de reden waarom we hier zijn. Dat wil zeggen, omdat je vandaag afscheid neemt van dat werk.
De laatste anderhalf jaar was je voorzitter van de directie van de nieuwe, overkoepelende branche organisatie Actiz. Als staatssecretaris heb ik je helaas maar kort in die hoedanigheid kunnen meemaken. Maar in die korte tijd heb je zo’n indruk gemaakt dat ik graag op de uitnodiging ben ingegaan om je tijdens deze afscheidsreceptie toe te spreken.
Al voordat ik staatssecretaris werd, was mij bekend dat je erg veel voor de verpleging en verzorging hebt betekend en dat je daar een duidelijke stempel op hebt gedrukt.
Ik zal vanmiddag niet alle belangrijke momenten uit jouw carrière noemen, want dat zijn er vele. Denk alleen maar aan het samenvoegen van de sectoren verpleging, verzorging en thuiszorg tot een krachtige brancheorganisatie.
Maar ik wil wel even stilstaan bij – in mijn ogen - één van de aller belangrijkste momenten uit jouw carrière: het kwaliteitskader verantwoorde zorg.
Zoals de meeste aanwezigen zich wellicht nog herinneren, kwam de verpleging en verzorging in Nederland in 2005 erg negatief in het nieuws. Het werd uiteindelijk een affaire waarin de media hun best deden om de misstanden in de zorg goed voor het voetlicht te brengen. Ook in de politiek kreeg het veel aandacht en de inspectie voor de gezondheidszorg kwam met een negatief rapport.
En zoals dat vaak gaat met dit soort affaires, begon het klein en nauwelijks opvallend. Een directeur van een verzorgingshuis liet weten te weinig personeel te hebben om alle ouderen die zorg te geven waar ze eigenlijk recht op hadden. Maar toen dat eenmaal door de media was opgepikt, volgde de ene onthulling na de andere. Sindsdien weten we bijvoorbeeld ook wat pyjama-dagen zijn.
Het leek erop dat er van de zorg niks deugde en dat we decennia nodig zouden hebben om de zorg dat aanzien te geven die het verdient.
Maar onder dergelijk omstandigheden, als de druk het grootst is, werk je op je best. Je wist het voor elkaar te krijgen dat de negatieve aandacht voor de sector verdween en dat de sector in plaats van een achtergebleven gebied een voortrekkersrol kreeg.
De sector ontwikkelde in korte tijd een kwaliteitskader Verantwoorde zorg. Een boekwerkje waarin de normen en kaders staan waaraan verantwoorde zorg moet voldoen. Alle zorginstellingen kunnen nu, met dat boekwerk in de hand, er voor zorgen dat de zorg die ze bieden kwalitatief in orde is. Veel andere sectoren die een dergelijk kwaliteitskader ook nodig hebben, nemen verpleging en verzorging nu als voorbeeld.
Natuurlijk is een dergelijk majeure prestatie nooit op het conto van een persoon te schrijven. Maar ik denk dat het zonder jouw inzet en jouw bijzondere gave om zaken geregeld te krijgen, nooit zo snel was gebeurd.
Daar wil ik tot slot nog iets over zeggen, over jouw manier van werken.
Ik noem die graag constructief. Met jou kun je zaken doen. Ik weet dat sommige mensen dat niet altijd als positief zien. Die mensen hadden liever gezien dat je het de overheid moeilijker had gemaakt. Maar ik vind dat dankzij jouw positieve inzet je een betrouwbare partner bent gebleken.
Wat dat betreft kan ik spreken uit ervaring die ik aan twee kanten heb opgedaan: als Kamerlid en als staatssecretaris. Toen ik Kamerlid was bezuinigde de toenmalige regering op alle gesubsidieerde arbeid. Dat had nadelige gevolgen voor verpleging en verzorging. Daartegen ben je toen behoorlijk van leer getrokken. Je was zeer gemotiveerd en strijdbaar om dat te veranderen. Maar tegelijkertijd, was je niet dogmatisch. Je was door je vechtlust heen in staat ook naar anderen te luisteren.
En nu ik aan de ‘andere kant zit’ en staatssecretaris ben en maatregelen moet nemen die niet altijd leuk zijn – en die ikzelf ook niet leuk vind - ben ik je met al je strijdbaarheid weer tegen gekomen, maar gelukkig ook met al je redelijkheid.
Ik hoop dat Actiz diezelfde houding behoudt na jouw vertrek.
Want zoals jij weet - en ik neem aan de meeste mensen hier aanwezig - ben ik in gesprek met de sector over hoe invulling te geven aan bezuinigingsdoelstellingen. Ik besef dat dat een flinke opdracht is voor de komende jaren, op zowel het terrein van kwaliteit, bekostiging als innovatie. Maar ik hoop dat ik met de sector op dezelfde constructieve manier daarover kan praten als wij tot nu toe altijd hebben gedaan.
We moeten met elkaar in gesprek blijven omdat dat de enige manier is om tot oplossingen te komen en ik hoop dat dat kan op een manier zoals dat onder leiding van Mariëlle ook gebeurde.
Natuurlijk zal dat niet helemaal in haar geest kunnen want Mariëlle bezit niet alleen de kwaliteit om strijdbaar en niet dogmatisch te zijn, ze bezit nog meer opvallende eigenschappen die hebben bijgedragen aan haar succesvolle werkwijze.
Beste Mariëlle; jouw charme, je keuze voor mooie kleding, er prachtig uitzien, grapjes maken op kritieke momenten waardoor het ijs breekt, het zijn allemaal elementen die bij jou horen en die zeker geholpen hebben bij het bereiken van de doelen die je je hebt gesteld. Daarmee krijg je deuren open die voor anderen gesloten blijven. <</p>
Ik zei het aan het begin al: dit stijlvolle gebouw past helemaal bij jouw stijlvolle manier van optreden!
Mariëlle, dames en heren, ik sluit af. En dat betekent niet dat ik afscheid van je neem. Ik weet dat we elkaar nog vaak zullen tegenkomen. Stoppen bij Actiz betekent voor jou niet stoppen met werken. MKB, SER, internationale organisaties, noem maar op, je blijft, gelukkig voor alle betrokkenen, nog lang actief.
Tot slot wil ik graag tegemoet komen aan je wens om in plaats van een persoonlijk cadeau, een donatie te geven voor medische behandelingen van mensen in Ghana. Ik wil je graag deze cheque van duizend euro geven.