Antwoorden op kamervragen van Agema over overmatig medicijngebruik
De Voorzitter van de Tweede Kamer
der Staten-Generaal
Postbus 20018
2500 EA DEN HAAG
GMT-K-U-2805253
6 november 2007
Antwoorden van minister Klink op kamervragen van het Kamerlid Agema over overmatig medicijngebruik (2070801540).
Vraag 1
Klopt het dat steeds meer mensen verslaafd raken aan medicijnen? Zo ja, bent u bereid een folder of iets dergelijks samen te stellen die mensen op de risico’s van verslaving aan medicijnen kan wijzen, en waarmee mensen een zelftest kunnen doen?
Antwoord 1
Er is mij geen onderzoek bekend dat deze stelling zou onderbouwen. Bij bepaalde geneesmiddelen, zoals slaap- en kalmeringsmiddelen kan psychische of fysieke afhankelijkheid optreden. Informatie hierover is in de bijsluiters te lezen. Ik acht het de taak van voorschrijvers patiënten op deze risico's te wijzen. Juist om deze reden mogen deze geneesmiddelen, volgens de richtlijnen van de beroepsgroep zelf, slechts voor een korte periode worden voorgeschreven. Voor het gebruik van slaap- en kalmeringsmiddelen is voldoende voorlichtingsmateriaal voorhanden, onder meer via de apotheker, de huisarts, het Trimbos instituut of DGV, Nederlands instituut voor verantwoord medicijngebruik.
Klopt het voorts dat jaarlijks 100 miljoen euro wordt verspild doordat medicijnen worden weggegooid? Zo ja, bent u voornemens voorlichting te geven aan voorschrijvers en gebruikers van medicijnen om dit enorme bedrag aan verspilling terug te dringen?
Antwoord 2
Onder verspilling van geneesmiddelen valt te verstaan dat gebruikers van geneesmiddelen die aan hen zijn voorgeschreven, niet volledig gebruiken maar een deel of alles overhouden. Een deel van deze geneesmiddelen wordt weggegooid maar ook een deel wordt teruggebracht naar de apotheek. Uit eerder onderzoek is gebleken dat de waarde van teruggebrachte geneesmiddelen ongeveer 3,2 % van de uitgaven aan geneesmiddelen omvat.
De oorzaken die ten grondslag liggen aan dit gedrag van de patiënt zijn divers. Wel is duidelijk dat een belangrijke rol is weggelegd voor de voorschrijver om na te gaan of de patiënt bereid is de geneesmiddelen (met eventuele bijwerkingen) volgens voorschrift te slikken. Ook de apotheker kan door gerichte voorlichting aan de patiënt over het gebruik en te verwachten (neven)effecten bij aflevering bevorderen dat de patiënt het gebruik van zijn geneesmiddelen niet voortijdig staakt. Met het oog op deze problematiek heb ik dit jaar onder andere een massamediale campagne over het belang van therapietrouw georganiseerd. Ook de zorgverleners zelf gaan hiermee in 2008 aan de slag. Om de gebruikers van geneesmiddelen kostenbewuster te maken, staat sinds 1 januari 2005 de prijs van het geneesmiddel op de verpakking van een geneesmiddel en heeft mijn voorganger de website medicijnkosten.nl gelanceerd.