De Bloemkoolwijk een getto?

Patricia Eenink ging in het kader van haar afstuderen na hoe het is gesteld met de kwaliteit van de wijken die gebouwd zijn tussen 1970 en 1985 en die zich kenmerken door een structuur van zogeheten woonerven. Op grond van hun stratenpatroon worden deze wijken wel aangeduid als "Bloemkoolwijken" of "Longblaasjeswijken". Ze vergeleek de resultaten voor de Bloemkoolwijken met die van de overige wijken uit dezelfde steden, met de huidige probleemwijken en met het Nederlands gemiddelde.

Eenink concludeert dat de huidige kwaliteit van deze wijken, zowel in fysiek als in sociaal opzicht, goed is en de bewoners er tevreden zijn. De wijken kenmerken zich door een gemengde voorraad met een hoog aandeel eengezinswoningen (77%) en een naar landelijke maatstaven "normale" eigendomsverhouding (53% koop). Ook de sociale samenstelling van de bloemkoolwijken is overwegend positief: zo is de werkloosheid is er bijvoorbeeld relatief laag, het opleidingsniveau relatief hoog en is de inkomenspositie er ten opzichte van de andere vergelijkingscategorie gunstig te noemen.