in Antisemitisme, Internationaal Recht, Israel, Palestijnen / by Roel Abraham / on 01/03/2017 at 14:52 / Tags: antisemitisme, BDS, Terrorisme, VN, Westbank

Op diverse universiteiten zijn deze week evenementen waarbij Israel veroordeeld wordt en als apartheidsstaat wordt neergezet. In 2016 werden er tijdens deze week in wereldwijd 225 steden gedemonstreerd tegen Israel en voor de BDS-beweging, die d.m.v. boycots, het terugtrekken van investeringen en bedrijven en opgelegde straffen Israel wil dwingen te stoppen met 'het onderdrukken van de Palestijnen' en over te gaan tot het uitvoeren van de door de VN uitgevaardigde ontelbare resoluties. Ook moet Israel alle vluchtelingen sinds 1948 en hun nakomelingen het recht geven terug te keren naar de dorpen in (nu) Israel die ze ooit verlieten en moet de muur, die nu al vele aanslagen op Israel heeft voorkomen, worden ontmanteld. Nodeloos te vermelden dat, wanneer de eisen van de BDS-beweging worden uitgevoerd, Israel van de kaart zou verdwijnen.

De Engelse bisschop Michael Ipgrave, voorzitter van het Overlegorgaan van Joden en Christen in het Verenigd Koninkrijk vindt de momenteel aan diverse academische onderwijsinstellingen `gevierde' anti-Israel-week niet opbouwend en zeker niet behulpzaam bij het oplossen van het conflict in Israel en op de Westelijke Jordaanoever. Sterker nog, Joodse studenten voelen zich gedurende deze week geintimideerd, kwetsbaar en onveilig.

Behalve de duidelijke taal van deze prominent van de Church of England is er meer goed nieuws: de Universiteit van Lancashire heeft het houden van de anti-Israel week verboden, vanwege het feit dat de Engelse premier Theresa May in december haar steun heeft uitgesproken voor de 'werkdefinitie antisemitisme' van de Europese Unie. In Oxford mag de organisatie nog maar een dag actie voeren. Andere universiteiten beraden zich nog op hun eventuele stappen.

Een woordvoerder van een organisatie van advocaten verwoordde het aldus: 'Deze evenementen laten duidelijk de dubbele standaard van de organiserende partijen zien jegens Israel zien, over andere landen reppen ze nooit. Aangezien ze Israel enkel beschouwen en behandelen als een inherent racistische entiteit ontkennen ze haar bestaansrecht. Op deze manier overtreden ze de regels zoals opgesteld in de werkdefinitie van de EU en de IRHA.' Hierdoor wordt de kans groot dat er tijdens de evenementen antisemitische uitspraken worden gedaan waarvoor dan de betreffende universiteit verantwoordelijk gehouden kan worden, en strafbaar kan worden gesteld. Het is juist de verantwoordelijkheid van universiteiten dat verschillende groepen onder haar daken op een respectvolle wijze met elkaar om kunnen gaan.

Barones Ruth Deech, de eerste onafhankelijke bemiddelaar als het gaat om antisemitische klachten van studenten, die al eerder van zich liet horen aangaande het toegenomen antisemitisme op de universiteiten, gaf aan dat de historie leert (deze 'week' wordt nu voor de dertiende keer georganiseerd) dat de gebezigde anti-Israel-retoriek kan resulteren in het molesteren van mensen die wel achter Israel staan. Deze studenten blijken dan vaak Joods te zijn.

Een van de rondreizende sprekers die de diverse campussen wil aandoen is Farid Essack. Deze man is bekend vanwege zijn uitspraak dat hij 'niet zou bidden' voor de slachtoffers van de aanslag op de kosjere supermarkt in Parijs en het feit dat hij regelmatig gastheer is van Palestijnen die zich met terreur hebben ingelaten.

Hij is aan de Parijse universiteit Sorbonne niet langer welkom, wellicht een goed voorbeeld voor de opleidingsinstituten in het Verenigd Koninkrijk.

Bronnen: Jewish News, Times of Israel, JTA, WikiPedia