Correct bejegenen hoort bij politiewerk
Correct bejegenen hoort bij politiewerk
Laatste update:
31-10-2016 | 10:44
Nederland - Korpschef Erik Akerboom heeft Peter Slort per 1 november benoemd tot portefeuillehouder Diversiteit en De Kracht van het Verschil. Akerboom ziet dit thema als een strategisch speerpunt van zijn korps, dat hoge prioriteit verdient: `Het gaat om zowel vakmanschap als de normen en
waarden die wij uitstralen.'
`Het domste wat je als politie kunt doen, is bevolkingsgroepen van je vervreemden', zegt korpschef Erik Akerboom op de vraag waarom diversiteit en etnisch profileren binnen zijn organisatie zo'n issue vormen. `Beseffen we voldoende wat het met mensen doet als wij hen relatief vaak zonder
aantoonbare redenen langs de kant zetten? Weten we wat onze eigen collega`s met een andere etniciteit op dit punt meemaken in hun privetijd? Ik wil in contact blijven, want politie en burger hebben elkaar hard nodig. Dan moet je ook zelf in de spiegel durven kijken. Waar laten we steken vallen
en schieten we vakmatig tekort? Wat moeten we anders organiseren?'
Met prioriteit en duurzaam
Daarom vraagt hij Peter Slort, momenteel hoofd Operatien van de Eenheid Oost-Nederland, om het voortouw te nemen: `Ik wil dat iemand zich volledig focust op deze voor ons zo essentiele beweging. Dat doet recht aan het maatschappelijke belang ervan. Onder meer het korpsprogramma De Kracht van
het Verschil zette al belangrijke stappen. Peter Slort gaat nu op die weg verder. We moeten meer diversiteit bereiken. In ons korps en in onze kop. Met prioriteit en duurzaam.'
Krachtiger en concreter
Slort vertegenwoordigde de politie al tijdens meerdere tv-programma's over diversiteit - etnisch profileren in het bijzonder. Samen met Akerboom nam Slort ook deel aan het Politiedeba dat de Politieacademie op 25 oktober hield. `Ik zie nogal wat herhaling van zetten en hoor vaak dezelfde
pijnpunten langskomen. Anderzijds kan volgens mij ons eigen verhaal ook sterker. Met voortdurend benadrukken dat je bezig bent en dat het tijd nodig heeft, overtuigen we onze collega's en de buitenwacht onvoldoende. Het mag best wat krachtiger en concreter.'
Gemakkelijke fix
`Waarbij we op moeten passen voor een valkuil', reageert Akerboom. `Ik bespeur een behoefte aan een gemakkelijke fix van het probleem. Denk aan het stopformulier. Zo eenvoudig werkt het niet. Uitsluiting betreft een complex vraagstuk dat het politiedomein overschrijdt. Aan dat maatschappelijke
debat nemen wij als politie deel. Met artikel 1 van onze Grondwet in de hand. Wat men overigens ook op de politie aan te merken heeft, ons korps behoort tot de beste en betrouwbaarste ter wereld. We verdienen wel enig krediet, vind ik. Niettemin moeten we onmiskenbaar laten zien dat de politie
diversiteit nastreeft en allesbehalve vrijblijvend omgaat met een verschijnsel als etnisch profileren.'
Bondgenotenaanpak
Slort wil op de eerste plaats bestaande initiatieven versterken: `Bijvoorbeeld de Bondgenotenaanpak van de Eenheid Midden-Nederland. Daar kijken collega's gestructureerd naar hun externe netwerken. Niet alleen van wijkagenten, maar ook van de teamchefs enzovoort. Wie kennen jullie? Welke
signalen geven die contacten af over de gemeenschap? Hoe doe je daar je voordeel mee? Verder moeten we het accent leggen op goed vakmanschap en niet zozeer op etnisch profileren. Dat is in feite een duur woord voor discriminatie. Noem het dan zo. Als een collega roept dat hij een auto met vier
Marokkanen per definitie aan de kant zet, is dat geen etnisch profileren. Dat heet discriminatie. Dan snap je ons vak niet. Voor wie willens en wetens discrimineert, is geen plaats in ons korps. Vrijmoedig met elkaar spreken en tegelijk duidelijke grenzen stellen. Dat brengt ons verder.'
Excuses
Je excuses aanbieden als een staandehouding onterecht blijkt, valt volgens Slort niet altijd mee: `Dat weet ik uit ervaring. Ooit zei ik tegen een naar later bleek onschuldige, maar irritante knaap: nu heb je mazzel, maar de volgende keer ben jij aan de beurt. Het leverde mij een klacht op.
Terecht. Waarom vond ik het zo moeilijk om gewoon sorry te zeggen? Je werkt onder grote druk en dan wil je geen gezichtsverlies lijden. Excuses aanbieden ervaren agenten nog te vaak als het erkennen van een inschattingsfout. Alsof het je positie verzwakt. Integendeel. Jezelf kunnen inleven in
wat jouw optreden met een ander doet, is een teken van kracht en professionaliteit. Dat moeten we als politie tussen de oren krijgen.'
Wederzijds begrip
`Gezag is niet meer vanzelfsprekend', stelt Akerboom vast. `Het onze evenmin. Dat moet je telkens weer waarmaken door altijd en overal kwalitatief goed werk te leveren. Correct bejegenen hoort bij politiewerk. Het gaat om zowel vakmanschap als de normen en waarden die wij uitstralen. Op
straat, in de sociale media, waar dan ook. Nooit oordelen vanuit emoties of vooronderstellingen, maar op basis van harde feiten. Verder blijft het belangrijk om collega's te werven en te behouden die van huis uit de culturen in ons land kennen en doorgronden. Zij slaan een brug en kweken
wederzijds begrip richting burgers en andere dienders. Zodat we overtuigend laten zien en laten ondervinden dat wij openstaan voor de hele samenleving en werk maken van artikel 1 uit de Grondwet.'