Het Spoorwegmuseum krijgt een Apenkop


UTRECHT, 20160923 -- Ruim 50 jaar was de Mat ’64, in de volksmond ook wel Apenkop genoemd, een bekende verschijning op het Nederlandse spoor. De trein is inmiddels verouderd en mag genieten van zijn welverdiende pensioen. Het Spoorwegmuseum zal één treinstel uit deze serie bewaren, komende zondag 25 september maakt de Mat ‘64 een laatste afscheidsrit met als eindbestemming Het Spoorwegmuseum.

Waardevolle toevoeging aan museumcollectie
Hoofd Collecties Peter-Paul de Winter van Het Spoorwegmuseum is trots op de nieuwe aanwinst: “Wij zijn blij dat wij op deze wijze een belangrijke schakel in de spoorgeschiedenis aan onze collectie kunnen toevoegen. De Mat ‘64 is de ultieme representant van de ‘ouderwetse’ stoptrein, immers wie heeft hier niet in gezeten? Deze gele stoptrein wordt nu nog als gewoon en misschien wel ouderwets ervaren, maar zal in de toekomst gezien worden als de beeldbepalende stoptrein van NS. Het zal dus wel even duren voordat onze bezoekers deze trein ook als museumstuk gaan waarderen, maar het is de taak van het museum om dit soort beeldbepalende treinen te bewaren.”

[Het Spoorwegmuseum krijgt een Apenkop]


Afscheidsrit
Omdat de trein jarenlang een fenomeen op het spoor is geweest organiseert NS een afscheidsrit voor de liefhebbers. Op deze manier  wordt de trein bedankt voor jarenlange trouwe dienst. De trein wordt gereden door verschillende machinisten en vertrekt om 9.37 uur van station Maastricht. Aankomst  op station Utrecht Maliebaan (Het Spoorwegmuseum) is gepland om 16.33 uur. De directeur van Het Spoorwegmuseum, Marten Foppen, zal hierna de sleutel van de Mat ’64 in ontvangst nemen.  De speciale rit is inmiddels volgeboekt, maar mocht je de aankomst willen meemaken dan nodigen we iedereen van harte uit bij Het Spoorwegmuseum voor de binnenkomst van de trein.

Afsluiting van een periode

Met de komst van Plan V treinstel 876, zoals de trein officieel heet, wordt symbolisch een periode in de Nederlandse spoorgeschiedenis afgesloten. Met de Mat ‘64 verdwijnt een markant treinontwerp van het spoor dat vanaf de zestiger jaren op het gehele Nederlandse spoorwegnet zichtbaar was. Deze treinen zijn -als laatste- nog grotendeels gebouwd door de Nederlandse spoorwegindustrie, Werkspoor sloot halverwege de levering van de Plan V treinstellen als laatste treinenbouwer haar poorten. De fabrieken van Allan en Beijnes waren al eerder gesloten. Sindsdien bestelt NS haar treinen in het buitenland. Ook andere zaken, die nog in deze ontwerpserie aanwezig waren, verdwenen. Het postvervoer per spoor ging de geschiedenisboeken in waardoor de speciale motorposten niet meer nodig waren. De keukens uit de vierwagentreinen werden buiten gebruik genomen waarmee het bereiden van warme maaltijden in binnenlandse treinen ten einde kwam.