in Israel / by Mike Durand / on 14/09/2016 at 14:24 / Tags: CIDI, Knesset, Palestijnen, Palestijnse staat, Vredesproces

Shimon Peres (93) - voormalig president van Israel en mede-winnaar van de Nobelprijs voor de Vrede - ligt sinds dinsdag na een zware hersenbloeding in kritieke toestand in het ziekenhuis. De laatste ontwikkelingen rondom de gezondheid van de ex-president zijn hier te volgen. In de komende Israel Nieuwsbrief, die vrijdag op de mat komt bij Vrienden van Cidi, schrijft CIDI-directeur Hanna Luden hierover het volgende.

De reus Peres

De reuzengeneratie, zo noemt men in Israel de generatie waartoe ook de 93-jarige Shimon Peres behoort. Terwijl ik dit schrijf vecht hij voor zijn leven. 'Opgeven is voor hem geen optie', zegt zijn dochter. Peres' persoonlijke geschiedenis is de geschiedenis van de staat Israel, die hij zoveel jaren diende in zoveel verschillende publieke functies, met als hoogtepunt het presidentschap, in de jaren 2007-2014.

Peres was Knesset-lid, veelvuldig minister, en Premier. Op zijn 30ste was hij al directeur-generaal van het ministerie van Defensie, en zijn carriere kent vele bekende en minder bekende hoofdstukken.

Na zijn presidentschap bleef hij via het Peres Center for Peace werken aan het vredesproces en de Israelische economie. Voor hem is het Midden-Oosten een economisch-wonder-in-potentie, en hij droomt van een `nieuw Midden-Oosten', waarin de verschillende volkeren en staten samenwerken in vrede en welvaart. Samen met Rabin en Arafat kreeg hij in 1994 de Nobelprijs voor de Vrede voor het ondertekenen van de Oslo-Akkoorden, die impliciete erkenning van een Palestijnse staat inhouden, evenals erkenning van de staat Israel door de Palestijnen.

Peres was geliefder in het buitenland dan in Israel zelf; het Israelische volk gaf de voorkeur aan 'sterke mannen' zoals Rabin, Netanyahu en Sharon. Of misschien was hij in zijn politieke carriere te weinig politicus en te veel een uitvoerder?

Hoe dan ook, zijn ingreep in 1985 in de periode van hoge, 3-cijferige inflatie in Israel - hij was toen premier - markeert een kentering in de Israelische economie. Van een bescheiden land-in-opbouw is Israel stapsgewijs veranderd in de economische grootmacht dat het nu is.

Peres, die op zijn tiende met zijn ouders uit Polen naar Israel emigreerde, was meer dan 70 jaar onlosmakelijk verbonden met de de politieke arena van Israel. Hij kende de groten der aarde, en speelde voor en achter de schermen een zeer belangrijke rol in toenaderingen tussen Israel en haar buren, maar ook in de defensieconcepten en het denken daarover.

'In de komende dagen zullen we beslissingen moeten nemen' zei Peres' zoon dinsdagavond. Dit klinkt treurig. Wie zal zijn inzet, spirit en daadkracht kunnen evenaren?