Goede Vrijdag
Goede Vrijdag 25-3-2016
Liefde tot het uiterste toe
"Mijn uur is nabij", zegt Jezus. Op Goede Vrijdag herdenkt de Kerk het lijden en sterven van Jezus Christus. Een lijden dat volgens de Geloofsbelijdenis plaatsvindt `omwille van ons heil'.
Na de feestelijke intocht in Jeruzalem (Palmzondag) en het laatste maal met zijn apostelen (Witte Donderdag) wordt hij na zijn arrestatie (nog op Witte Donderdag) de volgende dag voor Pontius Pilatus, de Romeinse stadhouder, gebracht en veroordeeld. Die laat Hem geselen en dezelfde dag nog
kruisigen op Golgotha. Jezus sterft tegen drie uur in de middag. Een gebeurtenis waar getuigenis van wordt gegeven in de evangelien (Mt. 27,1-56, Mc. 15,1-41, Lc. 23,1-49, en Joh. 18,28-19,37).
De dood van Jezus is volgens de Schrift "een bewijs van zijn liefde tot het uiterste toe" (Joh. 13,1), een "losprijs voor velen" (Mc. 10,45), het ene volmaakte offer (Hebr. 9,23-10,18). De Kerk noemt deze vrijdag daarom Goede Vrijdag. "Gezegend Hij die komt in de naam van de Heer", klonk het
bij de intocht. Die gezegende is deze Gekruisigde.
De liturgie van Goede Vrijdag weerspiegelt de grootsheid van dit gebeuren. De liturgische kleur is rood, de kleur van het lijden. Het altaar is ontbloot. Het tabernakel is leeg en de godslamp gedoofd. Het kruis wordt reverence gebracht. Deze dag wordt de H. Eucharistie niet gevierd.
Doorgaans wordt - voorafgaand aan de liturgie van het lijden van de Heer - in de kerk de kruisweg gebeden. Een biddende navolging van Christus op de verschillende staties van zijn lijdensweg.
Goede Vrijdag is in de Kerk een dag van vasten en onthouding.