'Een beetje droog water': pleidooi voor een humanere dementenzorg
Nog steeds worden sommige hulpbehoevende bejaarden tegen hun zin opgesloten in verpleeghuizen.
ARNHEM, 20160321 -- “Een beetje droog water,” op 19 maart verschenen bij Boekscout.nl, is niet alleen een leuk boekje over dementen en dementerenden maar ook een aanklacht tegen het systeem waarin geestelijk hulpbehoevende bejaarden tegen hun zin worden bevoogd, behandeld en zelfs opgesloten.
Het boek vertelt het wonderlijke verhaal hoe verpleeghuis Elderhoeve in Arnhem met simpele middelen honderden bejaarden een ontspannen en vredig levenseinde gaf, met of zonder opname in het verpleeghuis.
Goede sfeer
Dr. H. van der Drift, geneesheer-directeur van psychiatrisch ziekenhuis Wolfheze, en dr. P. Broeksma, directeur van de GG&GD van Arnhem namen het initiatief voor een verpleeghuis waar geestelijk hulpbehoevende bejaarden humane verzorging zouden krijgen en niet zouden worden opgesloten. Dat werd Elderhoeve, dat in 1979 geopend werd. Giel Smeets, die nu “Een beetje droog water” heeft geschreven, werd medisch directeur en begon enthousiast de aangemelde patiënten thuis te bezoeken en hen zelf te laten besluiten hoe ze de laatste levensjaren wilden inrichten. De resultaten waren goed. Omdat ze op hun niveau aangesproken werden waren ze coöperatief en waren ze goed in staat om mee te praten over hun eigen leven. Vaak bleek de geplande opname niet of pas op termijn nodig te zijn. In ieder geval gebeurde elke opname vrijwillig, waardoor in het verpleeghuis een goede sfeer heerste en er tenslotte dit leuke boekje geschreven kon worden over een tragisch onderwerp.
Nadat de driehoofdige directie van Elderhoeve omstreeks 1996 met pensioen was gegaan werd het beleid terug veranderd naar wat vroeger in de verpleeghuiswereld gebruikelijk was. Pogingen om de ideeën van Elderhoeve ingang te doen vinden bij de Nederlandse ZiekenhuisRaad, NZR en bij de Alzheimerstichting waren niet geslaagd. De waardevolle ervaringen van Elderhoeve zijn dus verloren gegaan. Tegenwoordig worden sommige hulpbehoevende bejaarden tegen hun zin opgesloten.
Opsluiting voorkomen
Wat kunnen patiënten en hun mantelzorgers doen om onvrijwillige opsluiting te voorkomen? Sinds enkele decennia bestaat het PersoonsGebonden Budget, PGB. Daarmee kan men in vrijheid zorg kopen bij kleine particuliere verpleeghuizen, woonzorgcentra, zorghotels en dergelijke en bij maatschappelijke organisaties voor extramurale zorg. Ook kan men gebruik maken van de grote verschillen tussen de grote verpleeghuizen. Het ene doet het beter dan het andere. Het is dus van belang dat patiënten zich persoonlijk oriënteren en kiezen. Het proces van het zoeken is alleen al erg heilzaam voor de patiënt en bovendien worden instituten in de goede richting gestimuleerd als alle bejaarden kritische informatie gaan vragen.
Over de auteur
Na een aantal moeilijke jaren zag de auteur zich gedwongen om op 35-jarige leeftijd een nieuw leven te beginnen. Hij ging geneeskunde studeren en werd arts. Door toeval kwam hij in de verpleeghuiswereld. Hij bemerkte dat hij gemakkelijk contact maakte met dementerenden en dat hij hun veel te bieden had. Hij maakte daar zijn levenswerk van. Na zijn pensioen richtte hij zijn aandacht op musiceren en op etymologie en lichaamsbeweging. Een aantal tragische gevallen in zijn familie en naaste omgeving deden hem op zijn 84e besluiten het boekje uit te geven en actie te voeren voor de humane behandeling.
Giel Smeets, “Een beetje droog water” is op 19 maart 2016 verschenen bij Boekscout.nl
Het is gemakkelijk te bestellen via www.elderhoeve.info
Contact
Giel Smeets, Hoogstedelaan 3, 6812DL Arnhem
telefoon 06 8100 8122
(giel@smeets.nu)
Informatie en foto van cover en boek te bestellen via www.elderhoeve.info