Weblog: Zomaar een dag
Eric van Oosterhout
Het is hollen of stilstaan. Het jaar begon met een ijzelig weekje waar ik voor mijn gevoel meer stilstond dan aan het hollen was (en het enige hardlooprondje in die week leverde me meteen een kuitblessure op). Deze week is het meer hollen dan stilstaan.
Vandaag begon ik dus maar bij de fysiotherapeut. Blessures horen bij veel sporten, maar wennen nooit. Nu valt zelfs het woord `degeneratie', wat eigenlijk betekent "wen er maar aan, oude man". Tja.
Daarna begint zo'n werkdag die mijn secretaresses met militaire precisie in elkaar hebben gestoken. Eerst een overleg over `handhaving'; altijd een boeiend goed voorbereid werkoverleg met ambtenaren over situaties waar de gemeente handhavend moet optreden. Daarna rij ik snel met een mooi
bloemstuk op de voorbank naar Annen. Mevrouw Poelstra is 100 jaar en ze vindt het mooi als de burgemeester ook op haar feestje komt. In het plaatselijke bejaardenhuis hangen de slingers. Mevrouw Poelstra is doof, maar voor de rest nog zo fit als een hoentje. Ze komt snel overeind om mij een
hand te geven en klapt vrolijk met de zingende zusters mee. Er is een uitgebreide familie waar ik ook wat mee praat. Daarna kan ik nooit zo weer verder, want ik heb er heel wat oude vriendinnen zitten, die het maar wat mooi vinden om met de burgemeester even bij te praten.
Net op tijd arriveer ik weer in het gemeentehuis om bij te praten met een recreatie-ondernemer. Met de griffier neem ik vervolgens de agenda door van de gemeenteraadsvergadering die volgende week wordt gehouden. Ondertussen is het lunchtijd. Die benut ik meestal om al etend nog wat zaken te
bespreken. Nu bespreek ik met drie ambtenaren een toeristisch plan, waarover de raad zich in februari moet buigen. We hebben inmiddels al heel wat besprekingen met het toeristisch veld achter de rug en er ligt nu een stuk met draagvlak. Knap werk van de ambtenaren, want het is niet eenvoudig
om al die verschillende opvattingen in 1 samenhangende tekst te krijgen.
Vervolgens begeef ik me zigzaggend naar de uitgang, babbeltje hier, vraagje daar. Net op tijd arriveer ik in het Asser ziekenhuis voor de jaarlijkse APK. Daar groet ik weer heel wat mensen. Op elke andere plek vind ik dat leuk, maar hier voelt het toch anders. Het wordt helemaal ingewikkeld
als mensen na een korte vraag over je gezondheid vervolgens een hele riedel over de eigen kwaal beginnen af te steken. Alles is in orde, dus ik ga opgelucht op weg naar `Biblionet', waar ik een gesprek heb met de directeur. De Drentse bibliotheken zijn stevig in beweging en we bereiden een
vergadering voor volgende week voor.
Daarna ga ik aan de overkant naar een leuke kroeg. Daar houdt het openbaar onderwijs Assen zijn nieuwjaarsborrel. Sinds kort mag ik de club voorzitten, dus het is ook nog een soort kennismaking. Maar ook hier kom ik al heel wat bekenden tegen. Het loopt inmiddels al tegen zessen, dus ik moet
snel verder om niet voor een gesloten winkeldeur te komen staan. Bij Boekhandel Iwema lever ik desgevraagd nog een paar exemplaren van mijn laatste boekje af. Dat betekent weer een bijdrage aan mijn goededoelenpot. Natuurlijk ga ik de deur niet uit voordat ik weer wat boeken heb gekocht.
Bijna twaalf uur nadat ik wegreed, rij ik weer de oprit op. Even samen eten en een krantje. En dan nog wat stukken lezen, mail bijwerken en natuurlijk een stukje voor mijn weblog schrijven.
Het is al laat als ik eindelijk tijd heb voor een mooi boek (de nieuwe Siebelink).
Wilt u reageren op mijn weblog? Mail dan naar evoosterhout@aaenhunze.nl.