Column: Glad
Eric van Oosterhout
Zelden begon een jaar zo bijzonder. Alles liep anders dan gepland. Na een ontspannend familiefeest op de Cauberg vlogen we een `ijzelweek' in die we niet gauw zullen vergeten.
Om maar eens een baanrecord te noemen: vier avonden door de week thuis met mijn vrouw was denk ik al gauw dertig jaar niet voorgekomen.
De week lijkt nog redelijk normaal te beginnen. We hebben een leuke start van het nieuwe jaar met het personeel in de Gemeentewerf. Het thema van het jaar is namelijk `Ondernemend van Aa tot hunZe', dus waar kan je het jaar beter beginnen dan op de plek waar altijd wel wat wordt ondernomen.
Zeker deze week is dat niet teveel gezegd. Onze mannen rijden af en aan met ladingen zout. In de loop van de maandag wordt het niet veel beter. We hebben kaarten voor een mooi barokconcert in De Oosterpoort. Ondanks de weersvoorspellingen gokken we er maar op. Hoewel het concert is
uitverkocht, belanden we in een halflege zaal. Het concert is inderdaad prachtig, maar we besluiten na afloop om toch maar meteen naar huis te rijden. De terugreis verloopt voorspoedig.
Maar de volgende dag blijkt de ijzel hard te hebben toegeslagen. Dat is lastig, want elke dinsdag hebben we een vergadering van het college van burgemeester en wethouders. We verschuiven de vergadering telefonisch met 2 uur, en nog eens een uur, en nog eens een uur, en besluiten dan maar om de
dag thuis te blijven. Natuurlijk werken we net als heel veel ambtenaren gewoon thuis door vanachter de computer, maar het blijft gek. Ook de nieuwjaarsreceptie van de Provincie gaat niet door. Toch nog maar even voorzichtig hardlopen.
De volgende dag lijkt het iets beter, waardoor in ieder geval het ochtendprogramma door kan gaan. Maar in de loop van de middag wordt er weer allerlei ijzel voorspeld. We besluiten onze nieuwjaarsreceptie met een dag te verplaatsen. Al mijn middagafspraken gaan niet door. Aan het eind van de
middag ga ik nog even kijken op de Gemeentewerf, waar onze communicatiemeiden de boel fraai hebben ingericht voor de nieuwjaarsreceptie. Morgen beter.
Dat is maar de vraag. Ik rij donderdag al vroeg in een rustig gangetje naar station Assen. Dat gaat redelijk, maar het wandelingetje over de parkeerplaats is tweehonderd meter `klunen'. Gek om een paar uurtjes later door een wat lenteachtig Den Haag te wandelen. Bij de Vereniging Nederlandse
Gemeenten vinden ze het maar dapper dat ik uit het Hoge Noorden ben afgereisd. Na de vergadering vindt er telefonisch overleg plaats met `Gieten'. De voorspellingen zijn nog steeds slechts, dus we besluiten de nieuwjaarsreceptie maar weer af te gelasten. Weer valt mijn hele middagprogramma
uit. Elk nadeel heeft zijn voordeel: ik pak de kans voor een bezoekje aan het Letterkundig Museum. Als ik aan het begin van de avond weer op de parkeerplaats in Assen loop, is het meeste ijs al verdwenen. Weer op weg naar een avondje thuis. Ook onze `zoutploegen' komen even tot rust. Die
hebben deze week knap werk geleverd. Klasse!