Bijbouwen en integreren in een gemengde stad - Eigen Haard
De laatste maanden hebben wij uiteraard gesproken en nagedacht over onze verantwoordelijkheid in de huisvesting van statushouders. Het is een van onze grootste uitdagingen voor 2016. Over de visie die wij hebben op de huisvesting van statushouders gaat onderstaand essay.
De plannen voor de huisvesting van statushouders buitelen de laatste tijd over elkaar heen. De aanleiding is helder; de noodopvang en asielzoekerscentra zitten vol en er is een tekort aan vrije woningen. En voor woningen die beschikbaar zijn, komen ook andere woningzoekenden in aanmerking. De
spoeling wordt dus dunner. De opvang van vluchtelingen dreigt daardoor enerzijds te bezwijken onder te weinig woningen en anderzijds door een afbrokkelend draagvlak bij een deel van de bevolking. Burgemeester Van der Laan refereerde hier ook aan in zijn nieuwjaarstoespraak.
Vluchtelingenstromen door de eeuwen. Lessen van alle tijden
Al eeuwen heeft Nederland te maken met stromen nieuwkomers die al dan niet op de vlucht zijn. Door de komst van de hugenoten was rond 1700 ruim zes procent van de Amsterdammers Frans. In de jaren zestig van de vorige eeuw kwamen de Turken in grote stromen hier heen. Gevolgd door de Surinamers
in de jaren zeventig en de Joegoslaven in de jaren negentig. Als we daar een ding van geleerd hebben, dan is het dat concentratie van veel mensen van dezelfde afkomst de integratie belemmert. Met de huidige nieuwkomers kiezen we voor integratie. Direct bij het begin.
Akkoord kabinet en gemeenten; veel snel en sober
Het kabinet en gemeenten hebben een akkoord gesloten over de opvang, huisvesting en integratie van asielzoekers. Het akkoord draait vooral om een paar knelpunten: onderdak en doorstroming van vluchtelingen. En dat ondersteunt door financiele kaders. Integratie en werktoeleiding zijn onderdeel
van het akkoord, maar zijn eerder bijzaak dan uitgangspunt. De oplossingen uit het akkoord draaien om veel, snel en goedkoop. Bijvoorbeeld door vier statushouders woningen te laten delen. Of door tijdelijke woningen te bouwen. Dat zet niet de juiste toon.
De stad is er voor iedereen
Wij kennen de formule voor een succesvolle stedelijke samenleving; een gemengde stad. En wat voor een stad geldt, geldt ook voor een kleinere gemeente. Het is een stad met gemengde wijken en een maatschappij waarin wonen, werken en leren een drie-eenheid vormen. Een stad waarin
bevolkingsgroepen met verschillende culturele en sociaaleconomische achtergrond elkaar ontmoeten. Waarin kansen worden gecreeerd, en mensen het lef - en de mogelijkheden hebben - om die pakken.Maar zo'n stad krijg je niet gratis. Het is een lange termijn investering waarvan de resultaten pas
na jaren zichtbaar zijn. Woningcorporaties zijn bij uitstek instellingen die op lange termijn kunnen en moeten denken. Dwars door hypes en opportunisme heen. Want wij blijven in de wijken als voor anderen het werk erop zit.
Statushouders in bestaande woningen en flink bijbouwen
Met de gemengde stad als uitgangspunt willen wij statushouders blijven huisvesten in onze bestaande woningen, in gemengde wijken. En dus moet de huidige urgentieregeling voor statushouders behouden blijven. Want anders staan ze achter in de rij en zijn ze kansloos.
Maar dit mag niet ten koste gaan van andere woningzoekenden. Daarom willen we flink bijbouwen. Bij voorkeur permanente woningen. Maar als het moet ook tijdelijke. Die extra woningen zijn er voor alle woningzoekenden. En dankzij die uitbreiding kunnen we statushouders huisvesten in onze
bestaande woningen. Meer woningen dus voor alle woningzoekenden. En een directe start met de integratie van statushouders.
Aan de slag
Wij staan klaar om bij te bouwen. We overleggen met gemeenten. We willen bouwprocedures bekorten. We willen aan de bak, met de groei van een stad die kansen biedt aan iedereen.