Column: Veilig Nieuwjaar
Eric van Oosterhout
Opa en oma vieren Oud en Nieuw bij ons. Altijd gezellig. Bekend recept: een spelletje, beetje tv kijken, oliebollen en een borreltje.
De oudste twee meiden mogen voor het eerst opblijven. Knokkend tegen de slaap, half liggend tegen opa die altijd zo lekker warm is, halen ze net de finish. Meetellen met de klok is leuk: 5-4-3-2-1. Gelukkig nieuwjaar! Wel gek, een hand en een kus geven als je al de hele avond bij elkaar bent.
Een beetje bibberend kijken ze door het raam naar het vuurwerk, om daarna toch maar snel naar boven te gaan. Niet meer stoeien, ze krijgen nog maar net het `slaapkusje' mee. We blijven nog wat nakaarten met opa en oma en wat buren die langskomen. Het zal zo tegen een uur of 2 zijn, als we
eindelijk liggen.
Dat duurt niet zo lang. Nog geen uur later zitten we rechtop in bed. Een enorme dreun doet de ruiten trillen. Nog geen tel later volgt er nog 1. Daarna klinkt er het akelig doordringende geluid van metaal op asfalt. We wonen al een tijdje in het dorp, maar dit hebben we nog niet eerder
meegemaakt. Er klinkt een hoop gejoel. "Het is in het tunneltje", zeg ik tegen mijn vrouw, die inmiddels ook rechtop zit. Even later horen we een hamer harde tikken verkopen tegen ijzer. Het is even stil, wanneer er weer een luide knal te horen is. Het tunneltje fungeert als een schitterende
klankkast. Ik ga het bed uit en loop even bij de meiden langs. Die slapen als een roos. Dat hebben we vaker meegemaakt. Zo hingen we een keer op Ameland midden in de nacht letterlijk aan de tentstokken tijdens gruwelijk noodweer met daverende donderklappen, maar de dames draaiden zich nog eens
lekker om. Ook uit de logeerkamer van opa en oma horen we niets.
De volgende dag verschijnen we wat brak aan de ontbijttafel. Het knallen was nog wel een tijdje door gegaan. Opa komt goedgeluimd, geschoren en wel beneden. Hij geeft alle dames een ochtendkus op de wang en zegt dan: "Tsjonge, wat was dat wel niet vannacht." Ik bied haastig mijn
verontschuldigingen voor deze bijzondere traditie. Maar opa vond het geweldig: "Wat een knallen. Carbid zeker." Later horen we dat dit verhaal de hele familie doorging: "Bij Eric weten ze pas wat oud en nieuw vieren is, schitterend."
Veel oudejaarstradities zijn gesneuveld (`slepen') of aan kritiek onderhevig (vuurwerk). Maar met het carbidschieten gaat het beter dan ooit. In Aa en Hunze doen we het wel op 25 plekken. De veiligheid is daarbij een aandachtspunt. Het Brandwondencentrum wijst ons er namelijk op dat het aantal
ernstige ongevallen het afgelopen jaar is toegenomen. Om het veiliger te maken, gaan we rond met 5 tips voor de Bock (de Bewust Oplettende Carbid-Knaller): bereid je goed voor, bescherm jezelf, gebruik goed materiaal, ontsteek het carbid veilig en zorg voor EHBO. Zo wordt het een mooi feest
voor iedereen. Opa houdt vanuit de hemel een oogje in het zeil. Veilig Nieuwjaar!