Kerstliedjes van de straat - Protestantse Kerk Nederland
Kerstliedjes op straat (foto: Bert Knot/Wikimedia-Commons)24 december 2015
Scriba Arjan Plaisier laat zich raken door de kerstliedjes van een draaiorgel in een winkelstraat.
Pagina-inhoud
Op een van de dagen voor Kerst vult de muziek van een draaiorgel de winkelstraat. Het is deze keer een onvervalst kerstrepertoire. Ik hoor het op het moment dat ik uit een winkel stapt.
Er komt een man aanlopen die hardop: `Het is geboren, 't goddelijk Kind` meezingt. Het ontroert me diep. Ik schuif mijn grootste voorradige munt in het rammelende geldbusje maar zou er wel EUR100,- in hebben willen stoppen.
Het echte kerstlied, bedolven onder een karrevracht kerstdrukte en kerstcommercie, duikt op: onverwoestbaar, onweerstaanbaar. In een onbewaakt ogenblik ontstaat een liturgie waarin een draaiorgel de toon zet en een man op straat spontaan begint te zingen.
Thuisgekomen dacht ik: stel je voor dat het draaiorgel met zijn kerstliedjes verdween, en het lied van de laatste man of vrouw zou uitsterven. Stel je voor dat Kerst gevierd zou worden zonder kerstlied en dat niemand meer wist dat Kerst een ander woord is voor Christus. Stel je voor, een
kerstfeest zonder Christus.
De commercie zou nog steeds hoge cijfers scoren, de kerstdiners zouden puntgaaf en verzaligd zijn, de ontelbare omroepen zouden ook op deze dagen op volle toeren draaien, maar het vacuuem zou groot zijn en een leegte zou je aangapen.
Stel je voor. Maar het is onvoorstelbaar. Ergens, achter een schutting, zou de draaiorgelman toch weer te horen zijn en stemmen, oud en jong, zouden gaan zingen. Wat in de wereld gekomen is op die kerstnacht, is niet meer weg te denken en het zal zijn weg vinden naar harten van mensen. `Het is
geboren, het goddelijk Kind'. Daar en toen zijn hemel en aarde aan elkaar verbonden.
'God is mens geworden', schrijft de evangelist, of in het plechtige oud-Nederlands: `Het Woord is vlees geworden'. Ik moet denken aan dat geladen vers aan het begin van de Bijbel, ook in datzelfde oud-Nederlands: `vlees van ons vlees en been van ons been.' Dat zei Adam toen hij voor het eerst
Eva zag.
Dat is de taal van een verliefd hart. Taal van het bruidje, dat weet dat de Bruidegom gekomen is.
Dat is kerstfeest. Hij is weer gekomen, van alzo hoog, van alzo ver. Hij houdt van ons en omarmt ons. En opnieuw ontsteken we de lichten, zingen ons lied en vieren het kerstfeest.
Ik wens u een zalig kerstfeest.
>dr. Arjan Plaisier, scriba van de generale synode van de Protestantse Kerk in Nederland